Ruine Bichishausen

Het landgoed behoorde in de 11e eeuw toe aan de graven van Achalm en vanaf de 13e eeuw aan de Gundelfingers. Het kasteel werd gebouwd in de eerste helft van de 13e eeuw, waarschijnlijk door Swigger IV von Gundelfingen of Konrad II, die later de districtsrechter van Württemberg werd. Een aantekening uit 1306 getuigt dat rond 1300 een toren werd afgebroken "om zijn eigen kasteel sterker te maken". Gedurende deze tijd moet de volledige herbouw van het kasteel met de bouw van de massieve schildmuur worden gepland. Er ontstond een typisch schildmuurkasteel met twee binnenplaatsen. Bij de restauratie van het kasteel in 1973 werd de stomp van de donjon uit de 13e eeuw gevonden.
In 1372 vocht een Kuno Truchsess uit Bichishausen aan de kant van Württemberg in een strijd tegen de keizerlijke stad Reutlingen en viel.
Rond het midden van de veertiende eeuw, mogelijk na de dood van de laatste Truchsess von Bichishausen, verwierf de Truchsess von Magolsheim het kasteel. Na de dood van de laatste Truchsessen werd het kasteel in 1510 overgedragen aan de familie Buttlar. Heinrich Treisch von Buttlar, keizerlijk raadslid en deelnemer aan de Turkse oorlogen, liet het kasteel aanpassen aan de wooneisen van zijn tijd en de muren bouwen. Zijn vrouw Anna, geboren Truchsessin von Ringingen, stierf in 1545. Na haar dood raakte het complex geleidelijk in verval. Wolf von Vellberg volgde als eigenaar in 1545, graaf Georg II von Helfenstein in 1552 en prins von Fürstenberg in 1627.
Het kasteel werd verwoest in de 17e eeuw. In 1923 kwam het kasteel in particulier bezit en in 1972 werd het overgedragen aan de wijk. Het werd opnieuw gerestaureerd tussen 1973 en 1975.

Een sieraad voor de plaats.

De ruïne is te allen tijde vrij toegankelijk. Ingebouwde trappen leiden naar het bovenste gedeelte van de oude kasteelruïne.