Ellbach- und Kirchseemoor

Een dromerig heidelandschap

De Ellbach en Kirchenseemoor werd in 1940 onder natuurbescherming geplaatst. Het veengebied staat bekend om zijn grote verscheidenheid aan veensoorten en de daaruit voortvloeiende hoge biodiversiteit.

Grote verscheidenheid aan heidesoorten en de daarbij behorende biodiversiteit.
Vooral in tijden van hongersnood, zoals na oorlogen, werden pogingen ondernomen om zelfs de meest dorre gebieden landbouwvoordelen te ontnemen, drooggelegd en bemest en ook herbebost met snelgroeiende sparren.
In de tussentijd wordt er geen turf meer gemaaid. Beschadigde hoogveengebieden worden weer gerenatureerd om de biodiversiteit en bedreigde dieren en planten de kans te geven zich terug te trekken.
daarnaast zijn veengebieden erg belangrijk voor klimaatbescherming. Intacte veenmoerassen kunnen 15-30 keer hun eigen gewicht aan water opnemen en zijn een permanente opslag voor koolstof.
1 hectare moeras kan de CO2-uitstoot van ongeveer 5 middelgrote auto's compenseren - meer dan 1 hectare tropisch regenwoud.