Schloss Ernstbrunn

3 november 2018 - Een prachtig, zeer ruim paleiscomplex op een afgelegen locatie nabij Ernstbrunn - Dörfles. De oudste onderdelen stammen uit de Middeleeuwen, de jongste zijn in de tijd van Napoleon in klassieke stijl gebouwd. Helaas is de staat van bewaring erg slecht en zullen de renovatie- en restauratiewerkzaamheden tientallen jaren in beslag nemen.
Het kasteel is nu in privébezit van een familie Reuss en kan slechts zeer zelden bezocht worden (bijvoorbeeld op Internationale Monumentendag of bij evenementen).

Omstreeks 1180 wordt in een Klosterneuburg-document een Heinrich de Ernstbrunne als getuige genoemd. Ebran von Ernstbrunn werd in 1254 onthoofd omdat hij een geschil had met Bertold von Ernstbrunn tegen koning Ottokar. In 1313 erfde Ulrich von Maissau de heerschappij van Konrad I von Schaunberg. De familie Gneusen nam de lening op dit moment aan. In 1430 kwam Ernstbrunn naar de vorst die het tot 1480 aan de familie Doss verpandde. De heren van Ebersdorf kwamen vanaf 1499 (tot ze in 1556 uitstierven) door ruil in het bezit van de heerschappij. Leonhard von Harrach verkocht dit in 1592 aan Joachim von Sinzendorf. Hij was speciaal gezant aan het hof van de sultan in Istanbul en had 13 kinderen. Zijn zoon Lorenz stichtte de Ernstbrunn-lijn van zijn familie. Na 1654 liet Rudolf Graf von Sinzendorf omvangrijke verbouwingen en nieuwbouw in barokstijl uitvoeren. Keizerlijke prins Prosper von Sinzendorf liet het kasteel van het vierde kwart van de 18e eeuw tot het begin van de 19e eeuw uitbouwen tot een paleis. Hij nam Benedict Henrici in dienst als architect en beeldhouwer. Jacobus Wanderl was binnen actief. De Sinzendorfer stierf uit met Prosper in 1822.Dit werd gevolgd door een langdurig geschil over erfenis, dat eindigde met Prins Heinrich LXIV. von Reuss-Köstritz nam de regel over.Tijdens de bezetting stond het kasteel onder USIA-beheer en werd het gedurende deze tijd zwaar verwoest en werd een groot deel van de inventaris beroofd. Volgens het staatsverdrag werd het kasteel teruggegeven aan de oorspronkelijke eigenaar. Het werd voortdurend door hen gerestaureerd.

Helaas mag je het kasteel zelf niet in, maar ook de omgeving is de moeite waard. Deels al heel mooi gerenoveerd en er staan eeuwenoude, mooie beelden gemaakt van steen. Het kleine kasteelpark nodigt ook uit tot rustige wandelingen!