Ehemalige Synagoge in Weisenheim

Geschiedenis en architectuurArchitectonisch kenmerken het halve schilddak, in totaal acht boogramen en de boog boven de deur met Hebreeuwse tekens en cijfers het gebouw, waarvan de constructie in 1832 werd goedgekeurd door de Beierse koning Ludwig I.Het interieur is verdeeld in een voorkamer en een hoofdkamer. Een trap leidt van de vestibule naar de vrouwengalerij, van waaruit de vrouwen de dienst achter een gordijn volgden. In de grote zaal moesten minstens tien mannelijke leden van de voormalige joodse gemeenschap aanwezig zijn om de sabbat te vieren.De locatie van het altaar (Almemor) is vandaag de dag nog te zien aan de opstelling van de oude zandstenen platen op de vloer. De rabbijn plaatste hierop de Tora-rollen, die hij uit het heiligdom in de oostelijke muur nam. Een richel loopt langs de twee lange zijden van de kamer. De kaarsen die ze hadden meegebracht, stonden daar opgesteld om de kamer te verlichten. Een brede blauwe band in de holte omringt het hele plafond, dat de lucht zou moeten symboliseren.Omdat de synagoge vóór 1900 niet meer regelmatig gebruikt kon worden vanwege het afnemende aantal burgers van het Mozaïsche geloof, werd ze in 1909 verkocht aan een timmermanswerkplaats en gebruikt als opslagruimte. Daarom bleef het onaangetast tijdens het naziregime.Meer informatie vindt u in de kroniek "De Joden in Weisenheim am Berg en hun synagoge" (nieuwe editie 2014, bestellen: klik hier) en ter gelegenheid van rondleidingen op de "Open Monumentendag" (2e zondag in september) en na een telefoongesprek Agreement (klik hier). Bron: maart 2021
ehemalige-synagoge-weiseheim.de