Hundlesbrunnen

De fontein is erg oud, de geschiedenis gaat terug tot de late middeleeuwen. Het werd rond 1400 gebouwd en stond in de 19e eeuw bekend als de “Traubenbrunnen”, omdat het vlakbij de herberg “Traube” lag.

In 1880 werd het volledig gerenoveerd, kreeg het een fonteinzuil met een hondenfiguur en werd het vernoemd naar de Brettener Hundle.

In maart 2007 werd de hond vervangen door een weerbestendige replica gemaakt van “Udelfanger zandsteen”. Ook de zandstenen zuil, de zuilvoet met jaartal en de fonteinomlijsting werden vernieuwd.
ka.stadtwiki.net/Hundlesbrunnen

Meestal wordt gezegd dat de stad Bretten ooit werd belegerd door een groot vijandelijk leger en van alle bevoorrading werd afgesneden. De voedselvoorraden slinkten, en daarom moest er eindelijk serieus worden nagedacht over de overdracht aan de belegeraars. Toen kwam een van de raadsleden (in sommige versies wordt ook de burgemeester zelf genoemd) met een besparingsplan. Hij stelde voor dat we de laatste proviand zouden verzamelen, daar een klein hondje mee vetmesten en hem dan naar de stadspoort sturen als hij echt rond en dik is geworden. Als de vijand het dier zou zien, zou hij moeten aannemen dat er nog voldoende voedsel binnen de stadsmuren was, wat de verwachting van een naderende hongersnood teniet zou kunnen doen en misschien tot een einde aan het beleg zou kunnen leiden.

Zo gezegd, zo gedaan: de inwoners van Bretten verzamelden hun laatste voorraden en het hondje kon zich een paar dagen tegoed doen aan eten. Hij werd snel zwaarder en groter, zodat iedereen het kon zien. Toen hij echt rond en dik was, werd hij feitelijk naar het vijandelijke kamp voor de stadspoort gestuurd. Het gewenste effect trad op: toen de belegeraars de vetgemeste hond zagen, moesten ze ervan uitgaan dat de stad nog voldoende voorraden had en dat het beleg dus “voor altijd” kon duren. Daarom besloten ze de onderneming te beëindigen en vertrokken zonder iets te hebben bereikt. Maar in hun ergernis sneden ze de staart van de arme hond af en joegen hem, aldus verminkt, terug de stad in. Er wordt echter wel eens beweerd dat de staart werd afgehakt zodat het zich tevergeefs terugtrekkende leger er iets voor kon laten zien - ook al was het maar de staart van een hond die ze mee naar huis namen. De burgers van Bretten zouden vervolgens uit dankbaarheid een stenen monument hebben opgericht voor de teruggekeerde hond – de redder van de stad.

Natuurlijk was alles totaal anders: geen enkele van de verschillende belegeringen die Bretten door de geschiedenis heen heeft meegemaakt, vooral in de 16e en 17e eeuw, kon door een hond worden afgewend. Maar dit had geen invloed op de populariteit van de “Brettener Hundle”.

De legende van de “Brettener Hundle”, waarop het fonteinbeeld is gebaseerd, is de lokale legende van de stad Bretten. Het vertelt over een vetgemest hondje wiens wellustige uiterlijk een belegerend leger doet geloven dat er genoeg in de stad is, waardoor ze het beleg afbreken. De boze belegeraars sneden echter de staart van het arme dier af. De legende wordt vaak in verband gebracht met de specifieke gebeurtenissen van 1504 - de belegering van Bretten door hertog Ulrich van Württemberg in de Landshut Successieoorlog - en dus met een centrale gebeurtenis in de geschiedenis van de Electorale Palts van Bretten.
Bron en verdere informatie: kraichgau.news/bretten/c-freizeit-kultur/der-hundlesbrunnen-ein-wahrzeichen-der-stadt_a11176