Bartenstein-Vrints grafkapel (Falkenstein)

Franz Xaver Schweickhardt beschrijft de crypte als een overblijfsel van de oudste kerk in Falkenstein en doet verslag van de vondst van een zuil voor het Eeuwige Licht en een doopvont. Op dit ondergrondse gewelf staat een kerk gewijd aan St. George gewijde kerk, maar er zijn geen documenten beschikbaar over de oorsprong en verdwijning. [1] Het ondergrondse gebouw zou als knekelhuis zijn gebruikt. In 1819 liet Christoph Johann Freiherr von Bartenstein het gewelf ombouwen tot een familiecrypte.[2] Bartenstein was de eigenaar van het landgoed Poysbrunn en de zoon van Johann Christoph Bartenstein. In 1844 werd een kapelachtige structuur bovenop de crypte geplaatst. In opdracht van Maximiliaan Vrints zu Falkenstein, erfgenaam van de Bartenstein, werd de crypte vernieuwd en voorzien van een bronzen wapen.