Pfrimmtalviadukt

Het viaduct werd ten oosten van de kernstad Marnheim gebouwd. De noordelijke stenen boogbrug ligt aan de noordoostelijke rand van het dorp op ongeveer 193 m boven de zeespiegel. Boven zeeniveau. Het ligt 45 m ten zuiden van de federale snelweg 47 en 200 m ten noorden van de monding van de Goldbrunnengraben (Goldbrunnenbächlein) in de Pfrimm-rivier die daar in de zuidwest-oost-noordoostelijke richting stroomt en kruist een onverharde weg. Ongeveer 240 m ten zuidoosten van het midden van de noordelijke rest van de brug, op ongeveer 200 m boven de zeespiegel, nabij de zuidelijke oever van de Pfrimm, bevindt zich de rest van de stenen pilaren van het zuidelijke landhoofd.Geschiedenis en beschrijving
Het Pfrim-valleiviaduct werd tussen 1872 en 1874 [1] gebouwd als een 260 m lange en 30 m [2] hoge stenen boog en spantbrug met een bovenbouw van traliewerk of stalen liggers. De brugpijlers werden gebouwd op paalfunderingen.Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de brug op 20 maart 1945 opgeblazen door terugtrekkende Wehrmacht-troepen. De verbinding met Mainz via Alzey werd hierdoor onderbroken. Na de oorlog werd geprobeerd het viaduct weer op te bouwen, maar dit mislukte - net als een omleiding zonder viaduct - vanwege de kosten.Doordat bij de aanleg van de B 47 de spoordijk ten noorden van het viaduct is verwijderd, is de resterende noordelijke brug volledig vrijgekomen.

Het is een imposant fragment van de voormalige opgeblazen spoorbrug op de lijn Alzey-Marnheim-Enkenbach