St. Bonifatius Erkner

Opgedragen aan Sint Bonifatius, ook wel de apostel van de Duitsers genoemd

bouwgeschiedenis

In 1907 werd in Erkner de katholieke arbeidersvereniging Concordia opgericht. Op 23 januari 1910 vond de eerste katholieke dienst in Erkner sinds de Reformatie plaats in het Kurhaus, het huidige Gerhart Hauptmann Museum. Op 19 september 1920 werd een noodkapel ingewijd. Vanaf 1921 werden er diensten gehouden in de Stella Maris-kazernekapel. In 1932 verwierf de parochie een bouwterrein aan het meer van Dämeritz. De kerk werd daar gebouwd volgens de plannen van de Berlijnse architect Carl Kühn. De eerste plechtigheid voor de huidige Bonifatiuskerk vond plaats op 15 juni 1932.
Op 11 juli 1936 ontving de communiteit een relikwie van Sint Bonifatius. Tot in de jaren vijftig was dit relikwie de reden voor bedevaarten van Berlijnse katholieken naar Erkner. In 1941 werd de kerk ingewijd.
Tijdens een bomaanslag op 8 maart 1944, die gericht was op de fabrieken in Erkner, werden de kerk en de Evangelische Genezareth Kerk verwoest. De wederopbouw begon na het einde van de Tweede Wereldoorlog op bevel van de Sovjet-stadscommandant. Op 19 maart 1949 werd het nieuwe altaar van de kerk ingewijd.
Onder dominee Seifert werd het heiligdom herbouwd volgens de vereisten van de liturgische hervorming na het Tweede Vaticaans Concilie.
In 1991 werd een steunvereniging opgericht om de financiering van de wederopbouw en het onderhoud van het orgel te verzekeren. In 2007 is er flink aan de gevel gewerkt, is een barrièrevrije toegang tot de kerk gerealiseerd en is er een nieuw Bonifatius-schilderij aangebracht.

Bron: de.wikipedia.org/wiki/St._Bonifatius_(Erkner)

De poort naar het voorplein is niet op slot.