Herdenkingskruis

"Elk van deze kruisen kan zijn eigen verhaal vertellen en wat mensen ertoe bracht om op dit punt "hun" kruis op te richten. (...) Deze kruisen langs de weg werden opgericht als zichtbare tekens en trekken de aandacht van veel mensen. Het kruis is een symbool van het leven. Het staat als teken van onze christelijke hoop en wil onze blik richten op Jezus Christus, die de dood heeft overwonnen (...). Het kruis maakt deel uit van ons leven zoals het was in het leven van Jezus.
Dus ik wens dat veel mensen … de kruisen bezoeken, hetzij als plaatsen van stilte en ademruimte voor God, hetzij als plaatsen voor gemeenschapsbijeenkomsten, gebed en lofprijzing tot God.”
(Tekstbron: Dean Rainald M. Ollig
in: “Kruispunt. Kleine heilige monumenten als teken van volksvroomheid")

Aan veel kruisen zijn legenden verbonden die over elk exemplaar een bijzonder verhaal vertellen. Hun exacte leeftijd en waarheidsgetrouwheid zijn echter vaak niet verifieerbaar. De oudste stenen verzoeningskruizen dateren uit de 13e tot 16e eeuw, veelal in een eenvoudige kruisvorm zonder tekst, hooguit met een afbeelding van het moordinstrument of een symbool dat het beroep van de vermoorde aangeeft. Volgens de middeleeuwse wet werden ze opgericht ter vervulling van verzoeningscontracten tussen strijdende partijen, bedoeld om een bloedwraak na moord of doodslag te beëindigen.