Der Schalenstein von Bunsoh

De schelpsteen in Bunsoh is de grootste bekende schelpsteen in de omgeving van Albersdorf. De zandsteen is 2,48 m lang, 1,85 m breed en 1,12 m hoog. Officieel ligt het graf tussen 3500-3200 v.Chr. Gedateerd.Er zijn tal van ongewone motieven op de steen, waaronder een duidelijk wielkruis en een cirkelvormig kommotief. Er zijn ook twee paar handen, waarvan de handpalmen ook van kommen zijn gemaakt, en een enkele voet op de top van de sluitsteen.

Het grote stenen graf van Bunsoho
De grootste en bekendste van de in ieder geval zes bekende Albersdorf schaalstenen is de grote schaalsteen van Bunsoh.
Wat doet een grote steen met 150 ingesprongen kommen, groeven en afbeeldingen in bunsoh? Het maakt deel uit van een uitstekend bewaard gebleven megalithische tombe (type "Holsteiner Kammer"). Als een van de drie sluitstenen vormt het het indrukwekkende dak van een grafkamer die volledig onder een hoop aarde lag. In de heuvel werden twee stenen randen gevonden. De grafkamer was ongestoord tot de opgraving in 1908. In de bronstijd werd het megalithische graf met een grafheuvel bebouwd. De grafkamer is blootgelegd in het midden van de heuvel en kan worden ervaren via een ingang. De terp heeft een diameter van 20 tot 22 meter en heeft nog een hoogte van 3,5 meter. Het hoogste punt van de megalithische stenen kamer ligt ongeveer 1,6 meter lager.
Bijzonder zijn de motieven op de westelijke van de drie sluitstenen: naast de gelijknamige schaalversiering zijn ook een wielkruis, een cirkelvormig motief, twee paar handen en minstens één afbeelding van voeten duidelijk te herkennen. De datering van deze raadselachtige rotstekeningen wordt betwist. Volgens de huidige stand van de kennis is de hele tombe tussen 3500 en 3200 voor Christus gebouwd. B.C. werden de stenen versieringen pas later toegevoegd in een recentere begrafenisfase van het graf ergens tussen 3000 en 1700 voor Christus. gehecht. Het graf werd meerdere malen gebruikt voor begrafenissen. Tot nu toe is er geen betrouwbare kennis over de betekenis van de bekerstenen. Enerzijds wordt aangenomen dat de stenen zouden hebben gediend voor een vruchtbaarheidscultus. Aan de andere kant hadden ze kunnen fungeren als oppervlakken voor het uiten van creativiteit, aangezien er nauwelijks andere media beschikbaar waren die niet van vluchtig materiaal waren gemaakt. Het is ook onduidelijk waarom alleen deze steen werd verfijnd, terwijl de twee aangrenzende onversierde bleven.
De zes schelpstenen van Albersdorf behoren samen met de andere uit Sleeswijk-Holstein tot het Scandinavische gebied van de rotskunst. In Noord-Duitsland en Denemarken zijn kommen verreweg het meest voorkomende motief, meestal op de bovenkant (gezichtszijde) van dekstenen. Deze rotstekeningen uit Noord-Europa zijn prachtige getuigenissen van culturen uit het verleden die nog geen geschreven vorm hadden en zich op een andere manier wilden uiten.
Bron: kuladig.de/Object-View/KLD-288946

De schelpsteen is een doorgangsgraf dat rond 3500 voor Christus is aangelegd. De stenen waren bedekt met een hoop aarde. Later was hier nog een begrafenis rond 1700 voor Christus met verhoging van de heuvel. De naam van het graf verwijst naar de komsteen, die talrijke kunstmatige holtes heeft die waarschijnlijk rituele doeleinden dienden. Dergelijke stenen worden vaak gevonden op graven en gebedshuizen. Uniek aan dit graf is echter dat de komsteen ook als sluitsteen fungeert.