Ausblick vom Rengeskopf

Het laatste uitkijkpunt van de wandeltocht en ook het mooiste. Daarna gaat het via een gesimuleerde Keuzweg het dal in.

Vanaf de Rengeskopf heb je een prachtig uitzicht op het stadje Schmelz en de voormalige Bettinger Eisenschmelze.

Mooi uitzicht op Schmelz en de oude ijzersmelterij van Bettinger?Geschiedenis Bettinger EisenschmelzeBettinger Eisenschmelze werd rond 1700 gesticht door de heren van Lénoncourt en sloot weer in 1868. Daarna bleef het bedrijf in gebruik als zagerij en houthandel. Bettinger Eisenschmelze gaf zijn naam aan de gemeente Schmelz, die in 1937 werd gesticht uit de steden Außen en Bettingen. De productie in de smelterij was onderhevig aan schommelingen in de tijd en werd voornamelijk gebruikt om de smelterij in Dillinger van ruwijzer te voorzien. Aan het begin van de 19e eeuw dekte Bettinger Schmelze 63% van de ruwijzerbehoefte van Dillingen. Maar er werden ook alledaagse voorwerpen gemaakt. De omvang van de productie kan worden aangetoond met de volgende cijfers: In 1801 werd 400 ton ruwijzer geproduceerd in een 7-8 meter hoge hoogoven, waaruit onder meer Er werden ongeveer 36.000 zeisen, 15.000 sikkels, schoppen van 9.000 kg, koekenpannen van 9.000 kg en 500 lieren gemaakt. De ijzersmelterij van Bettinger bevond zich aan een kanaal dat van de Prims wegleidde en gebruikte de waterkracht om de stampmolen te laten werken (het breken van het ertsgesteente) en om de blaasbalgen aan te drijven om verse lucht aan de hoogovens te leveren. In de omgeving waren het bos als basis voor de winning van houtskool, evenals de erts- en kalkafzettingen (inclusief Mühlenknippchen). Het aantal medewerkers fluctueerde sterk, gemiddeld tussen de 10-30 arbeiders en 3-4 voormannen. De smelterij uit 1809 had het hoogste aantal werknemers met 62 werknemers. Daarnaast waren er 6-8 keer zoveel houtskoolbranders, ertsgraven en carters. Bron: Tekstinformatiebord