Sohnarr Sjel

Pico bello belle Bel, gewoon genieten van deze rustgevende plek. Elk seizoen kleurt je kijk op de omgeving van dit kleine heidevennetje. Zo heeft ook ieder seizoen zijn eigen hoofdrolspelers in de natuur. Daarom is deze bank onze favoriete rustplaats telkens wij komen wandelen in de Belse Heide.
Heerlijk om hier te vertoeven.

De beschermde Belse Heide behoort tot het mooiste en meest traditionele wat de Antwerpse Kempen voor de voeten gooit. Door het rooien van aangeplante naaldbossen krijgen heide en stuifduinen terug de ruimte die ze al in de middeleeuwen toonden. De fauna en flora is specifiek met uitzonderlijke dieren zoals de harkwesp. De Belse Heide is één van de zeldzame biotopen waar dit insect zich thuis voelt. Angst is nergens voor nodig vermits de harkwesp haar angel enkel gebruikt om andere insecten te verdoven en ze vervolgens weg te harken als voedsel voor nakomelingen. Dit landschap herbergde ook prehistorische begraafplaatsen. Het vinden van kleine botten met bijltjes, munten en kruiken liet de hoofden van onze bijgelovige voorouders op hol slaan. Voor hen was dit de woonplaats van alvermannen. Dit kleine volk leefde in vriendschap met de plaatselijke boeren. Zij lieten zich nooit zien, maar knapten volgens de overlevering ‘s nachts klussen op voor landbouwers in tijdnood. De boeren legden als dank muntstukken op weidepalen. Alvermannen mag je trouwens niet verwarren met alven, waarnaar de Meerhoutse Alvinnenberg is genoemd. Dit waren boosaardige geesten die mensen opzettelijk lieten verdwalen. De Meerhoutse sagenschrijver Juul Grietens (1884-1936) wist waarom we tegenwoordig geen alvermannen meer zien. Ze vertrokken volgens hem in 1904 toen hun koning Alveric tijdens proefboringen naar steenkool in Meerhout om het leven kwam. Of zouden deze magische wezens zich vermomd hebben als harkwesp?

Belse Heide, hier is het telkens mooi wandelen. Zeer gevarieerde interessante omgeving