Apollo-Grannus-Tempel in Faimingen

Het tempelcomplex is een goed bewaard gebleven stukje verleden uit de Romeinse tijd. Niet ver daarvandaan aan de monding van de Brenz in de Donau ligt nog een Romeinse ruïne.

Hoi,
de tempel:
Gedeeltelijke reconstructie van de tempel in Faimingen

Op de plaats van de voormalige tempel van Apollo Grannus is een openluchtmuseum gebouwd. De wegen naar Faimingen, de Romeinse Phoebiana, liepen naar het forum en de grootste Romeinse tempel ten noorden van de Alpen. De omvang van de plant in zijn hoogtijdagen wordt geschat op ongeveer 40 hectare.

Bij verschillende opgravingen die sinds 1888 zijn uitgevoerd, hebben archeologen de cella (hal met dubbele zuilen) en het voorplein blootgelegd, evenals andere fundamenten van de omliggende gebouwen. De tempel zelf, een gebouw van ongeveer 1.000 m², werd gebruikt om de Gallo-Romeinse genees- en lentegod Apollo Grannus te aanbidden. Er is een naamfusie van de Romeinse Apollo (die ook de god van de genezing was) met de bron- en badgod Grannus van de Kelten.

Het opkomende heldere bronwater zal hebben bijgedragen aan het bovenregionale belang van Phoebiana voor cultusbaden en drinkkuren met goddelijke hulp. Keizer Caracalla bedankte de god Apollo Grannus voor het genezen van zijn kwalen met een geschenk (wegenaanleg naar het heiligdom Phoebiana) in het jaar 212.

Romeinse tempelruïne - midden in de woonwijk van de wijk Faimingen. De Apollo Grannus-tempel werd gebouwd rond 160 na Christus en waarschijnlijk gewijd aan de Keltisch-Romeinse god van de genezing van Apollo Grannus.