Schängelbrunnen

Om de bronzen figuur "Schängel" die de fontein siert te begrijpen, is een blik op de bijzondere geschiedenis van de stad Konstanz noodzakelijk. Deze behoorde van 1794 tot 1813 aan Frankrijk. Gedurende deze tijd werden veel Frans-Duitse kinderen geboren - meestal van een Franse vader en een Duitse moeder.

De Schängelfontein is een herkenningspunt van de stad Koblenz en bevindt zich op de Willi-Hörter-Platz, de huidige binnenplaats van het stadhuis, omringd door de renaissance- en barokgebouwen van het jezuïetenensemble. Het werd in 1940 ontworpen door Carl Burger en is opgedragen aan de Koblenz-dichter Josef Cornelius (1849-1943), die de tekst schreef van het bekende Schängellied, het volkslied van Koblenz.
De term Schängel vindt zijn oorsprong in de 20-jarige aansluiting (1794-1813) van de stad Koblenz met Frankrijk. Het verwijst naar de Duits-Franse kinderen die in deze periode zijn geboren, die vaak de naam Jean droegen (Duits: Johann of Hans). Vanwege het Koblenz-dialect was "Jean" meestal "Schang". Na verloop van tijd ontwikkelde dit zich uiteindelijk tot Schängel, een banalisering van Shang.
Tegenwoordig ziet iedereen die in Koblenz is geboren zichzelf als Schängel en houdt van de kleine man die staat voor humor, gevatheid en de Rijnlandse manier van leven.

De bronzen figuur spuwt een straal water enkele meters voorbij het fonteinbassin in een onregelmatig ritme.

Op dit punt / wil ik snel / iets zeggen over de bron:
Om de weergaloze humorist Heinz Erhardt (1909 - 1979), die bij een breed publiek bekend stond om zijn woordgrappen en "Noch'n gedicht", te citeren met een kort kwatrijn:
"Er zit zeker veel schoonheid in
op het element, het natte.
Omdat je het water kunt drinken.
Maar je kunt - ook laten."
(H.Erhardt)