Pfarrkirche Sankt Laurentius

De parochiekerk van St. Laurentius werd gebouwd in de 2e helft van de 12e eeuw in verband met de oprichting van de parochie. De oudste delen van het meubilair dateren van het einde van de eeuw: de Theophilus-klok en de doopvont van Namur-blauw basalt. Ook de kerktoren is niet ouder. Voor de opvatting dat er in Mintard al in de 9e eeuw een parochiekerk bestond, beroept men zich op de zogenaamde Regenbirgische Urkunde, die werd gedateerd in 873. Dit document is bewezen een vervalsing te zijn van rond 1200 sinds 1909. Het patronaat van Laurentius wordt voor het eerst gedocumenteerd in de 16e eeuw. Hoe de kerk er voor de wederopbouw in 1660/61 uitzag, kon alleen door opgravingen worden ontdekt. Er is geen bewijs van veranderingen in de 14e eeuw die in de literatuur worden beweerd. In 1302/1303 werd de parochiekerk ingelijfd bij het klooster van Gerresheim - de abdis had vooraf al het patronaat gehad - dat onder andere. Verlies van een deel van het parochie-inkomen betekende. In 1660/61 werd de kerk herbouwd na de verwoesting van de Dertigjarige Oorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het op 22 juli 1942 zo verwoest door een luchtmijn dat het officieel moest worden gesloten. Na voorlopige reparaties werd het op Driekoningen in 1946 opnieuw ingehuldigd en dus gebruikt voor de eredienst. In 1961 werd het 300-jarig bestaan van de huidige kerk gevierd. de.wikipedia.org/wiki/St._Laurentius_(Mintard) geo.muelheim-ruhr.de/sehenswuerdigkeit/st._laurentius_kirche_in_mintard/15654

Mooie dorpskerk aan de Ruhrtalradweg. Pas op, het fietspad beweegt weg van het Ruhrgebied. Toch volgen, anders rij je op de weg.

Juweeltje halverwege Saarn en Kettwig