Caillou qui bique

De Caillou-qui-bique is een rots van 20 tot 25 meter hoog, opgebouwd uit fragmenten van verschillende natuurlijke elementen. We gebruiken de term bique wanneer een rots een andere rots passeert waarop hij balanceert. Dit type gesteente geeft opmerkelijk marmer, maar helaas is het nauwelijks mogelijk om het te exploiteren. Le Caillou-qui-bique ligt aan de rand van een pad, aan de voet van de Grande Honnelle-vallei.

Een legende is al generaties lang in stand op deze 25 meter hoge kiezelsteen geplant op een richel (in patois zeggen we dat het bijt).
Een kleine stap terug in de tijd...
Saint-Ghislain voltooit de bouw van zijn abdij.
De duivel besluit dat hij van de dag van de inhuldiging gebruik zal maken om de abdij en haar bewoners te vernietigen door op de gemeenschap een enorme kiezelsteen uit de Pyreneeën te gooien.
Een engel waarschuwt Saint-Ghislain voor het dreigende gevaar dat boven de abdij hangt.
Deze verzamelt een maximum aan paar versleten schoenen die hij in een enorme tas laat glijden en op pad gaat om de boze te ontmoeten.
Bij het oversteken van een arme kerel in lompen met gaten in zijn schoenen, vraagt de duivel, enigszins uitgeput door de zware last, hem: “Is het nog ver van de abdij van Saint-Ghislain? ".
- “Ik kom, als het ver is! antwoordde de oude man terwijl hij zijn tas, gevuld met versleten schoenen, leegmaakte in het bijzijn van de duivel.
Ontmoedigd en geërgerd gaf Satan er de voorkeur aan op te geven door zijn zware steen op de grond te laten vallen en ging godslasterlijk weg, bedrogen door de list.
Anderhalf uur.
N.B.: volgens sommige historici gaat het om de legende van Sint-Remacle, tijdens de bouw van de abdij van Stavelot.
Je bent dus vrij om Saint-Ghislain te vervangen door Remacle, aangezien deze vervanging de geest van het verhaal niet verandert.
Hoe dan ook, de duivel is verslagen.Zie de informatiesteen ter hoogte van Le Chalet de Garde.

Het is ongetwijfeld een van de meest bezochte bezienswaardigheden van de gemeente Honnelles. De Caillou-qui-Bique, gelegen in het bos van Angre in Roisin, wekt nieuwsgierigheid om verschillende redenen. De eerste is zijn enigszins ongelooflijke geschiedenis. De grote steen zou immers het werk van de duivel zijn. Satan zou het niet verdragen hebben dat de heilige Remaclus de abdij van Stavelot bouwde. Om de inhuldiging te voorkomen, vertrok hij vanuit de Pyreneeën met een enorme rots op de rug om die op de kerk te gooien. Maar onderweg kwam hij een arme man tegen die hem vertelde dat de weg nog lang was... Ontmoedigd en kwaad omdat hij niet op tijd zou komen om het feest te bederven, liet de duivel uit woede zijn rots vallen, die in de grond zonk... Deze rots, die lijkt te balanceren sinds het begin van de tijd, zou dus de Caillou-qui-Bique zijn!

Bron: VisitMons