Fort bij Rijnauwen

Je kunt Fort bij Rijnauwen het hele jaar door bezoeken tijdens rondleidingen en evenementen. Speciaal voor kinderen komt Kapitein Dirk langs en zijn er spannende vleermuissafari's. De meeste activiteiten vinden plaats van april t/m oktober.

Met een oppervlakte van 32 hectare is dit het grootste fort van de NHW. Het werd gebouwd in 1867-1869 als deel van de vooruitgeschoven linieforten bij Utrecht.[1] Deze vooruitgeschoven linie diende ter afsluiting van de Houtense Vlakte. Dit gebied is wat hoger gelegen dan de omgeving en kon daardoor niet volledig geïnundeerd worden.

Het fort lag verder van de stad naar het oosten. Het diende om artillerieaanvallen op verder naar achter gelegen werken en de stad te voorkomen of te verminderen. Bij een succesvolle vijandelijke aanval werden de terugtrekkende Nederlandse troepen in het fort opgenomen. Na een hergroepering was een eventueel Nederlands offensief weer mogelijk. Het naburige Fort Vechten had eenzelfde functie.

In december 1868 werd het contract voor de bouw getekend en P.J. Lienders uit Middelburg was de aannemer van het werk.[2] De uitvoeringskosten bedroegen 766.242 gulden en daarbij kwam nog eens 142.338 gulden voor de onteigening van de grond.[2]

Het fort is volgens het moderne polygonale (veelhoekige) stelsel gebouwd. De voorfront is 360 meter lang en is gericht op de weg tussen Zeist en De Bilt.[3] Het rechterzijfront is 240 meter lang en de linker 195 meter.[3] Het keelfront, of de achterzijde van het fort, is 420 meter lang met een inspringende hoek.[3] Het is voorzien van flankbatterijen en een caponnière waardoor de grachten rondom het fort bestreken konden worden met kartetsgranaten. Deze werden afgeschoten uit gladde houwitsers met een kaliber van 15 cm. De keelgracht (achtergracht) nam men onder vuur met kanonnen die opgesteld waren in het reduit. Bij de bouw had het fort twee toegangspoternes die tijdens de modernisering in 1879 zijn omgebouwd tot wachtgebouw.

(nl.wikipedia.org/wiki/Fort_bij_Rijnauwen)

Fort Rhijnauwen werd gebouwd van 1867 tot 1869 en was het grootste fort van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Voor de Tweede Wereldoorlog werd het fort uitgebreid met een G-kazemat en enkele groepsschuilplaatsen. In 1914-1918 en 1939-1940 werd het fort gemobiliseerd.

De Duitsers gebruikten het fort als munitiedepot en vanaf 1942 als executieplaats. Bij het fort komen tussen de 250 en 500 mensen om het leven, waaronder veel Belgen. Zij werden door een NSB-begrafenisondernemer in naamloze graven op onbekende plaatsen begraven. Er zijn slechts 55 namen bekend. Deze zijn op een gedenkteken op het fortterrein geschreven.

Het fort is alleen te bezoeken met een rondleiding. Elke 4 mei, Dodenherdenking, is er een ceremonie op het fort.