Götz von Berlichingen - Franz von Sickingen

Symbool tegen prinselijke tirannie

Op het reliëf van het monument is het dubbelportret van Götz von Berlichingen en Franz von Sickingen aangebracht. Het monument is slechts aan één zijde uitgelijnd en ziet er daarom uit als een muurgrafschrift met een altaarvoet - zonder de bijbehorende muur. Kennelijk heeft de ontwerper zijn inspiratie gehaald bij zo'n grafmonument. De creatie is gedateerd 1793 en in de context van de inscriptie moet het monument worden opgevat als een afwachtende kijk op de Jacobijnse heerschappij in Frankrijk "waar is de onderzoeker die ons vertelt: hoe zal onze tijd eindigen?" Het monument wordt beschouwd als een teken tegen tirannie en tegen prinselijk despotisme.

Franz von Sickingen trad op als beschermer van de zwakken en onderdrukten, ook een aanhanger van de Reformatie en een vriend van Ullrich von Hutten. Hij verleende de lutheranen onderdak in zijn kasteel en voerde campagne voor de bandieten.
Als leider in de Zwabische Boerenoorlog (1525) kwam Götz von Berlichingen in opstand tegen de prinsen. Het staat daarom vaak symbool voor de strijd tegen het feodalisme. Door de ontvangst van de ridder in het drama van Goethe veranderde de figuur in de beschermer van de onderdrukten (Brockhaus). Hij is ook beroemd om zijn rechterhand, die is vervangen door een ijzeren. Daarom werd hij ook wel "Ridder van de IJzeren Hand" genoemd. (Haat bergen aan informatie)