Rustplaats

De zeer mooi ontworpen rustruimte nodigt uit tot verpozen.

Op de Panoramaweg, een bergkampad met prachtig uitzicht op de Sonnenstein en enkele appelbomen op weg naar het uitzichtpunt Königsnase, is een plek waar in het verre verleden tot rond 1840 een windmolen als maalmolen heeft gestaan . Vandaag getuigen de zeer grote molensteen, twee stenen banken en een informatiebord van de geschiedenis van de molen. Het kleine monument voor de voormalige molenplaats van de oude houten paalmolen is in 2007 herontworpen.

Bij de tenten van onze betovergrootvader stond een windmolen als Mahimühle op het bergpad naar Köniasnase
De laatste materiële getuige hiervan is de machtige zandsteen Mahletein
bleef in het geheugen
De archieven van de molen, waarvan de molenaars. Eigenaren en huurders zijn er maar heel weinig, zodat hier een ander onderzoeksgebied over de geschiedenis van Struppen wordt geopend. Ook in het molenboek van A. Meiche uit 1927 wordt de Struppenmolen niet genoemd.
De gangen met de molen behoorden daar waarschijnlijk toe
altijd in het bezit van gesloten kleine troepen met de daarbij behorende ridder auts economie.
1721 Christoph Pursche wordt genoemd als huurder van de molen in Kleinstruppen.
Rond 1730 wordt Johannes Kohler genoemd als eigenaar van de Windmunle.
Tijdens de 7-jarige oorlog (1756-1763) werden veel gravures gemaakt die de veldpositie van de Saksische en Pruisische legers in het Struppener Ebenheit-gebied lieten zien.
Zo vinden we hier ook de molenplaats in 1756 wleder.
Saksische kaarten uit 1785, de molen is Kleinstruppen
coentans nog geregistreerd
In 1822 kocht de Saksische schatkist kasteel Kleinstruppen en de Kittergutsokonomie tur van de broers Johann Karl Adolh en Johann Fredrich August von Rayski voor 72.000 daalders met het doel de Kleinstruppon Royal Saxon Soldier Boys Educational Institution op te richten
Umnaukonkvom iNun Tozz uitdrukkelijk onder de munio
onder andere accessoires vermelden
In 1835 scheidt de onderwijsinstelling zich af van de landhuiseconomie, waarvoor de molen zeker gesloten zal zijn
In 1643 werden de veldtroepen opnieuw op de kaart gezet
De molen staat niet meer op de kavels 665-668
De inscriptie is zwaar verweerd in de molensteen
M. Höhne
1645
Het feit dat de molen in 1843 niet meer op kaarten stond en de naam op de molensteen uit 1845 leidde tot de conclusie dat het milleum in 1840 niet meer bestond (sloop wegens verval, stormschade, blikseminslag of brand?)