Tännichtgrund

De Tännichtgrund strekt zich uit tot Oberwarthaer en Niederwarthaer Flur en vormt tegelijkertijd de westelijke stadsgrenzen van Dresden. Het dal wordt gevormd door de Tännichtgrundbach, die ongeveer 300 meter ten noorden van het tankstation "Dresdner Tor" aan de Kaufbacher Flur stijgt. Van daaruit stroomt het in noordelijke richting en mondt uit in de Lotzebach in Niederwartha. Tot op de dag van vandaag heeft de beek zijn natuurlijke loop grotendeels kunnen behouden. Alleen het laatste stuk tot aan de samenvloeiing met de Elbe verdween in verband met de aanleg van de spoorlijn rond 1875.De omliggende bossen van de Tännichtgrund dienden ooit als jachtgebied van het Saksische hof. Een historische jachtzuil herinnert vandaag nog aan deze tijd. Dergelijke pilaren werden vroeger gebruikt om de individuele jachtgebieden af te bakenen. Bovendien was de vallei ooit de locatie van twee watermolens, waarvan alleen de onderste aan de Niederwarthaer Tännichtgrundstrasse als gebouw bewaard is gebleven. Aan het einde van de 19e eeuw ontwikkelde de Tännichtgrund zich tot een populaire excursiebestemming. Bovenal voerde de Oberwartha-kloostereigenaar Fritz Arndt campagne voor de uitbreiding van paden en uitzichtpunten in de buurt van zijn geboortestad. Op Hemelvaartsdag 1929 is ter ere van hem een gedenksteen geplaatst bij de Gertrudbron aan de Poëtenweg. De Beautification Association Cossebaude en de Volksbildungsverein Oberwartha namen de financiering van het monument over. De Gertrud-Quelle zelf dankt zijn naam aan Gertrud Arndt, de vrouw van de landeigenaar.