Torre Minervino

De Minervino-toren maakt deel uit van een complex van uitkijkpunten gebouwd door Karel V in de 16e eeuw om aanvallen door de Saracenen te voorkomen. Het systeem garandeerde de mogelijkheid van communicatie tussen de ene toren en de andere door middel van visuele signalen, branden 's nachts en rook gedurende de dag, zodat de hele kust werd gewaarschuwd zodra vijandelijke schepen vanuit een van de torens werden waargenomen. In deze context is de Torre Minervino van fundamenteel belang omdat hij erin slaagt het zeegebied rond Punta Palascia, het meest oostelijke punt van Puglia en Italië, te bestrijken. Gezien de beperkte ruimte in de structuur, wordt aangenomen dat de schildwachten niet in de toren bleven, maar de wacht overnamen. De toren is omstreeks 2010 gerestaureerd.

De toren maakt deel uit van een uitgebreid verdedigingssysteem verspreid langs de kusten van Apulië en Salento, verwijzend naar de XV en XVI eeuw. Zijn positie is fundamenteel omdat het de zee kon bewaken tot aan Punta Palascia, het meest oostelijke punt van Italië. Hoge basis en afgeknot kegellichaam, de toren heeft een diameter van ongeveer 9 meter aan de basis, een bescheiden stoeprand en een kleine steile kroon. De barbacans zijn hellend en gemaakt van steen om machicoulis te creëren. Het metselwerk is opgebouwd uit onregelmatige steen en afdichtingselementen uit grotere stenen. De toegankelijke ruimte, die toegankelijk is via de trap die uit de ruïnes is verkregen, is erg klein, voor een uitkijk met wachtdienst, misschien zonder permanente vestiging. De trap leunt tegen de constructie en is daarna gebouwd. De locatie van de wachttorens, de "schildwachten van de zee", maakte het mogelijk de signalen zowel zijdelings langs de kustlijn als parallel aan de interne versterkte dorpen te verspreiden, dankzij het gebruik van vuursignalen tijdens de nacht en rook tijdens de Dag.

Het uitzicht is mooi en de weg is goed berijdbaar (weinig verkeer)