Begijnhof Oudenaarde

Begijnen in Oudenaarde
Oorspronkelijk verbleven de begijnen achter de Sint-Walburgakerk. In de 15e eeuw kregen zij een onderkomen op de huidige plaats. Vroeger was het begijnhof volledig door water omringd. Opvallend is het kleurrijke barokpoortje met de beeltenis van de heilige Rochus, een pestheilige. De meeste kleine witte woningen werden heropgebouwd in de 19e en 20e eeuw; slechts enkele dateren uit de 17e eeuw. De laatste begijn overleed in 1960.

Beeldenstormers
Tijdens de tweede fase van de beeldenstorm van 20 augustus tot 27 augustus 1566 werd de 16e-eeuwse kapel door de beeldenstormers vernield maar later herbouwd. Het oudste gebouw dateert uit 1500 en was het woonhuis van de rector, de heer Van de Velde die door de geuzen in de Schelde werd geworpen en verdronk.

Huidige bestemming
De huisjes zijn sinds 2004 door de vzw Begijnhof Oudenaarde stelselmatig omgebouwd tot serviceflats voor gepensioneerden.[1]

Geen UNESCO-erkenning als werelderfgoed
De 26 Vlaamse begijnhoven zijn hoogst uitzonderlijk en getuigen van universele waarde; ze werden dan ook in oktober 1998 voorgesteld om opgenomen te worden op de lijst van monumenten van het Werelderfgoed.

In de provincie Oost-Vlaanderen werden volgende begijnhoven voorgesteld: Aalst, Dendermonde, Gent (Groot en Klein Begijnhof, en Sint-Amandsberg) en Oudenaarde. Van deze lijst werden uiteindelijk dertien Vlaamse begijnhoven opgenomen op 02/12/1998.
Deze begijnhoven werden in het ICOMOS-comité van de UNESCO voorgesteld en ingeschreven op de Wereldlijst van het Cultureel Erfgoed omdat ze representatieve voorbeelden zijn van de groep begijnhoven: vijf van het stedelijk type (a), vier van het pleintype (b) en vier van het gemengde type (c). In de provincie Oost-Vlaanderen: Dendermonde (b), Gent Onze-Lieve-Vrouw ter Hoye (c), Sint-Amandsberg (a).
Zie werelderfgoedlijst van de UNESCO.
nl.wikipedia.org/wiki/Begijnhof_Oudenaarde

Oorspronkelijk Begijnhof in Oudenaarde was het achter de Sint Walburgakerk. In het jaar 1449 hebben begijnen een nieuw huis gekregen, op de huidige locatie. Ze wonen hier al eeuwen. De laatste van hen stierf in 1960.
Aanvankelijk begijnhof het was volledig omringd door de Schelde. De enige ingang was door een rood geschilderde barokke poort met een standbeeld van St. Roch, beschermheer van infectieziekten.
Begijnhof de Oudenaarde bestaat uit een dertigtal witgekalkte huizen, gegroepeerd rond binnenplaatsen. Slechts enkele daarvan dateren uit de 17e eeuw, de rest werd herbouwd in de 19e en 20e eeuw. Tijdens de beeldenstorm in 1566 werd de 16e-eeuwse kapel in het gebied verwoest Begijnhof. Momenteel is er een neogotische kapel in de plaats.

Bron: nl.belgiazwiedzanie.com/oudenaarde.html