Castello e villaggio fortificato di Acaya

Een pleintje aan de voet van een kasteel, een rustige, vredige plek waar vrede heerst. Een ideale plek voor een korte stop, er zijn ook twee kleine bars als je eens iets anders wilt drinken dan de inhoud van onze waterfles. Als u rond lunchtijd wilt arriveren, kunt u stoppen in een van de nabijgelegen tavernes waar u typische gerechten uit de Salento-keuken kunt proeven. Wandelen langs de kleine straatjes binnen de muren en het passeren van het dorp, kunt u een geasfalteerde weg te nemen, niet erg breed, die passeren door de velden van olijfbomen en bloeiende weiden leidt tot de kust een paar meter van het WWF le Cesine oase (links ) of van S. Cataldo (rechts). Het is een van mijn favoriete plekken als ik niet te ver wil komen.

In 1294 schonk Karel II van Anjou dit dorp aan Gervaso dell'Acaya, een dappere kapitein, wiens familie het drie eeuwen lang in bezit had. In 1506 bouwde Alfonso van Acaya de oudste kern van het kasteel; een paar decennia later omringde zijn zoon het met muren en versterkte het kasteel met bolwerken, bastions en gracht, waardoor het dorp een stedenbouwkundig plan kreeg. In 1570 ging het leengoed van Acaya over naar de Regio Fisco en werd vervolgens versterkt met extra muren uit angst voor Turkse invallen. In de volgende eeuwen ging het over naar de familie Vernazza, die het gelukkig niet veranderde en zo door de barok ging, met behoud van de typische structuur van een renaissancefort. Later door de familie Vernazza werd het verkocht aan de familie Onofrio Scarciglia da Lecce en vervolgens aan de familie Rugge, om uiteindelijk te worden gekocht door de provinciale administratie van Lecce waarvan het nog steeds afhankelijk is.