Locronan

Het kleine Locronan met zijn middeleeuwse, granieten stadscentrum lijkt uit de tijd te zijn gevallen. Geen nieuwe gebouwen, geen verkeersborden of neonreclame zijn hier een probleem, want er is niets veranderd sinds de 17e eeuw. Zelfs het trottoir niet. Daarom zijn er hier geen auto's - Locronan is een voetgangersgebied. U parkeert uw auto op de grote parkeerplaats voor de stad, gaat de hoek om en dompelt u onder in het verleden.

Wees daarom niet verbaasd als er een figuur in een mantel en met een zwaard op je afkomt. Het stadje heeft meerdere malen een hoofdrol gespeeld als filmlocatie voor historische hammen. Bovenal is de grote kerk van Saint Ronan met zijn machtige toren en monumentale portaal een perfect decor en een schoolvoorbeeld van Bretonse laatgotiek.

Veel ambachtslieden hebben zich in de stad zelf gevestigd en de restaurants en cafés worden goed bezocht. Vaak verlevendigen jongleurs en muzikanten met historische instrumenten het grote plein voor de kerk. Locronan is een prachtige plek voor een kort bezoek. Maar vergeet de reservegeheugenkaart voor uw camera niet: hier vindt u eindeloos veel prachtige fotomogelijkheden.

De geschiedenis van Locronan gaat meer dan duizend jaar terug. In de 5e eeuw voor Christus leefden Keltische stammen in Bretagne, en tegenwoordig verwijzen sommige Locronan-festivals naar cultische elementen van deze oude Keltische oorsprong. Bovenal is er een buitengewoon christelijk feest, de grote bedevaart ("Grande Tromenie de Locronan", die bijvoorbeeld in 2007 plaatsvond), die slechts om de zes jaar plaatsvindt, waarvan de stations worden geassocieerd met plaatsen uit die tijd en de Keltische kalender.

De plaats is altijd een filmset voor Franse films.
Roman Polanski nam hier in 1979 onder meer buitenscènes op voor zijn film "Tess" met Nastassja Kinski.