La Petite Pierre

Strategisch gelegen tussen Lotharingen en de Elzas, werden de vestingwerken in 1684 uitgebreid door Vauban. Het stadsbeeld is prachtig.

Omdat de bron zich buiten het kasteel bevond, werd de watertoevoer bij een belegering afgesloten. In de 16e eeuw werden daarom twee putten en een stortbak gegraven onder de oude stad (staedel) die aan de voorkant van het kasteel lag. De eerste put die gegraven wordt, is de huidige noordelijke put. Deze put werd echter onvoldoende opgehoogd om in de waterbehoefte van mens en dier te voorzien, want hij leverde slechts 175 liter water per dag. Omdat de aquifer naar het zuiden afhelt, werd daarom iets zuidelijker een tweede put gegraven. Het heeft een diepte van 14,28 m en een diameter van 2 m. Het werd in het onderste deel gecompleteerd door een cirkelvormige stortbak met een diameter van ongeveer 8 m. De wanden van deze stortbak werden afgedicht met een op klei gebaseerde coating. Toegang tot de noordelijke put, aangezien de staedel eenvoudiger was, werd een galerij gegraven om de put van de zuidelijke put te verbinden met de bodem van de noordelijke put. Deze galerij werd uitgebreid naar de buitenkant van de rots om de afvoer van het opgegraven materiaal mogelijk te maken. Het komt tevoorschijn onder een rotsachtige overhang. Daar werd een bastion gebouwd om de cisterne te beschermen bij een belegering. De overblijfselen van dikke muren zijn nog steeds zichtbaar aan beide zijden van deze toegang.

Na de mooie, maar ook lange stukken langs de grachten was de klim naar La Petite Pierre een afwisseling.
Het landschap was ook totaal anders en heel mooi.
La Petite Pierre is erg mooi en ook vanwege de ligging de moeite van het bekijken waard.