Sint-Stephanuskerk

Gelukkig is het pittoreske kerkje Sint Stephanus van Oppem een beschermd monument.
Heel waarschijnlijk is deze gebouwd in de 9e eeuw als domein- of villakerkje van omliggende boerderijen. Meldingen uit de 12e eeuw van de bisschop van Kamerijk bevestigen deze historie. De kerk heeft door de eeuwen heen verschillende uitbreidingen ondergaan. De huidige vorm is ontstaan in de 17e eeuw in opdracht van de Norbertijnen van de abdij van Grimbergen. Het kerkje straalt nu in zijn Brabantse gotiek.
Gewoon in de oude kerktuin genieten van het heden.

Het schilderachtig gelegen gebouw, opgetrokken in Brabantse gotiek, heeft bijzondere barokaltaren, een gesloten eiken lambrisering met ingebouwde communiebank, biecht- en preekstoel en een romaanse doopvont. De glasramen zijn 19de en 20ste eeuws. In het koor hangt een schilderij dat de steniging van Sint Stefanus voorstelt. Het orgel werd in 1831 gebouwd door Antoine Coppin in een Brabantse barokstijl (roccoco).
(Gemeente Meise)

Sint-Stefanus (of in een andere spelling Stefan, beide varianten soms ook met de Latijnse uitgang "...ons"), de naamgever van deze "Sint-Stephanuskerk", is een van de zeven eerste diakenen van de vroege Jeruzalemse gemeenschap en is de eerste martelaar (martelaar) van het vroege christendom. De kerk herdenkt hem op tweede kerstdag, 26 december.
Toen Stefanus zijn visioen van de open hemel uitsprak: "En vervuld met de Heilige Geest, keek hij op naar de hemel en zag de heerlijkheid van God, en Jezus staande aan de rechterhand van God" (Handelingen hoofdstuk 7 vers 55), de mensen waren zo verontwaardigd dat ze hem de stad uit joegen en hem stenigden.