Fornot de les Torres

Gelegen op de stroombedding, is het een vijver die door een pijp is verbonden met de mijn, die op 50 meter afstand ligt en toegankelijk is via een deur. In de bocht van de Torre del Bisbe en het oude klooster van Santa Maria de Valdonzella zien we op 150 m de overblijfselen van de Fornot de les Torres, een oude kalkoven uit de 18e eeuw.Ambachtelijke kalkovens werden gebouwd door een gat van ongeveer 4 of 6 meter diep in de grond te graven, in de vorm van een pot of afgeknotte kegel. Deze ovens werden langs bermen geopend om de toegang voor karren met kalksteen te vergemakkelijken, en toen de oven klaar was, werd de kalk verwijderd.De tijd van het jaar wanneer ze gebruikt om kalk te maken was de lente, tussen maart en april, want in de winter, als het land niet kan worden gewerkt, ze gebruikt om de kalksteen en make brandhout plukken voor. A la cuita.De ovens hadden twee monden: de bovenste, waar ze met steen werden geladen, en de onderste, waar het vuur werd gemaakt en de kalk werd verwijderd.De meester-calcinaire wist dat de steen al gekookt was door de kleur van de rook die uit de oven kwam te observeren. Aan het begin van het proces was de rook donker, terwijl wanneer de steen al was veranderd in kalk, nam op een lichte gele kleur of kleurloos werd, dit zou kunnen duren ongeveer twaalf of vijftien dagen, dan laat de oven afkoelen voor een tijdje. Week om de gebakken steen eruit te halen.De verkregen blokken ongebluste kalk werden in karren geladen en naar distributietanks gebracht, waar ze werden ondergedompeld in water om gebluste kalk te verkrijgen, de meest gebruikelijke manier waarop kalk in de bouw werd gebruikt.