Stadtmauer

Zelfs aan het begin van de 13e eeuw had Krakau geen vestingwerken. In 1241 werd de stad volledig verwoest door de Tataarse invasie. Toch duurde het tot 1285 voordat hertog Leszek de Zwarte de stad kon versterken. De muren werden met tussenpozen gebouwd tot het eerste kwart van de 14e eeuw. In deze periode kregen de vestingwerken een basisvorm en karakter.
De vestingwerken van Krakau bestonden uit een dubbele muur en een gracht. De binnenmuur van baksteen en natuursteen was 7 meter hoog en 2,5 meter breed. Op sommige plaatsen was het uitgerust met een houten veranda voor verdedigers of bewakers. Ongeveer 9 meter voor de binnenmuur bevond zich een buitenmuur, ook wel de wal genoemd. De wal was veel lager - hij was 2 meter hoog, maar daar stopte de eerste aanval. De binnenmuur werd versterkt door torens van 10 meter hoog. In de veertiende eeuw waren het er 17. Elk van de torens werd bezet door een specifiek ambachtsgilde, van wie hun namen zijn afgeleid, bijvoorbeeld Carpenters, Pasniks, Iglarzy.
De stad was alleen toegankelijk via 7 stadspoorten. Deze poorten ('s nachts gesloten) waren uitgerust met massieve, zware eiken deuren en een met ijzer omwikkeld valhek, d.w.z. een enorm rooster dat op speciale kettingen was neergelaten.
De stad was omgeven door een stevige gracht van 6-10 meter breed en 3,50 meter diep, gevuld met water uit de Koninklijke Młynówka.
pl.wikipedia.org/wiki/Mury_miejskie_w_Krakowie

Massa's mensen in het weekend en in het hoogseizoen.