Tihany Abtei

Van ver zichtbaar. Vanaf hier is er een prachtig uitzicht op het Balatonmeer.
De klok gaf nooit de juiste tijd aan - het was maar een dummy. (Maar ik weet niet of het vandaag de dag nog steeds hetzelfde is. We zijn er al vele jaren niet meer...)

De brongrot (Forrás Barlang) is in de directe omgeving.

Het centrum van de wijk is de benedictijnse abdij van Tihany, die in 1055 na Christus werd gesticht door András (Andrew) I, die in de crypte is begraven. De oprichtingsakte van deze abdij is het eerste nog bestaande record van de Hongaarse taal, bewaard in de benedictijnse aartsabdij van Pannonhalma. De kerk zelf werd in 1754 in barokstijl herbouwd. De nog steeds functionerende abdij is een populaire toeristische attractie vanwege zijn historische en artistieke betekenis. Het heeft ook het beste uitzicht op het Balatonmeer.De abdij is ook een voetnoot in de Habsburgse geschiedenis - de laatste Habsburgse keizer van Oostenrijk, Karel I, werd hier korte tijd gevangen gehouden na zijn tweede poging om de troon van Hongarije te heroveren.Tihany is beroemd om de echo, die al sinds de 18e eeuw bestaat. Er zijn gedichten geschreven voor deze echo, zoals door Mihály Csokonai Vitéz en Mihály Vörösmarty, maar de meest bekende is die van János Garay, die de legende van de plaats samenvat. De echo is inmiddels afgenomen door veranderingen in het landschap. Het andere deel van de legende gaat over de "geitennagels", aangespoeld vanuit Balaton, die in feite hoeken zijn van prehistorische mosselen. Volgens het verhaal was er een prinses met goudharige geiten, maar ze was te trots en hard van hart en werd gestraft (vervloekt door de koning van het meer): haar geiten waren verloren in Balaton, alleen hun nagels bleven over, en ze was verplicht om aan elke voorbijganger verantwoording af te leggen. Een steen, die herinnert aan het Schreeuwende Meisje, is nog steeds te zien in de buurt van het dorp. Aan de oevers van het Balatonmeer staat de voormalige zomerresidentie van de Habsburgse keizerlijke familie, die tot het einde van de Tweede Wereldoorlog in particulier bezit bleef. Het werd sindsdien gebruikt als hotel, maar is nu in particuliere handen en niet toegankelijk voor het publiek.