Wallfahrtskirche Schlüsselau

Eberhard IV von Schlüsselberg stichtte aan het einde van de 13e eeuw een cisterciënzerklooster, dat werd ontbonden door de bisschop van Bamberg nadat het klooster en de kerk waren verwoest tijdens de markgravenoorlog in 1553. Van 1601-1603 vond de wederopbouw plaats en werd Schlüsselau een parochie. Dit is ook het moment waarop de bedevaarten naar de Treurige Drie-eenheid beginnen. In de loop van de barokke herinrichting wordt het gevleugelde altaar gedemonteerd en ingemetseld in de zijgevel. In de 19de eeuw er was een neogotisch schilderij; Kruisweg en nieuwe afbeeldingen in de zijaltaren in Nazarener-stijl.
Het kloostergebouw wordt tegenwoordig gebruikt als pastorie en parochiecentrum.

Het nonnenklooster van Schlüsselau was een plaats van vrouwelijke mystiek, van innerlijke concentratie en onderdompeling in het streven naar een persoonlijke vereniging met God. Hier zochten en vonden veel vrouwen in de samenleving een leven van ascese en kuisheid. Ze hadden de wereld vrijwillig de rug toegekeerd en het kloosterleven gekozen als alternatief voor gezinsverantwoordelijkheden. Er woonden hier gemiddeld zo'n 20 nonnen, meestal van adellijke afkomst.
Bron: https: //hdbg.eu/kloster/index.php/detail/geschichte?Id = KS0370

De bedevaart naar de uiterst zelden vereerde "pijnlijke drie-eenheid" gaat naar Schlüsselau. Hier stichtte Eberhard von Schlüsselberg in 1280 een cisterciënzer klooster met een kloosterkerk. Toen de familie van de adellijke edelen von Schlüsselberg in 1347 uitstierf, kreeg het klooster te kampen met financiële moeilijkheden en plunderingen. In 1554 kwam de Cisterze in het bezit van het bisdom Bamberg. Na de uitbreiding van de kerk als parochie- en bedevaartskerk, begonnen in 1603 bedevaarten naar de Treurige Drie-eenheid, zoals afgebeeld op het wonderbaarlijke beeld. (Bron: glauben.erzbistum-bamberg.de/wallfahrtsorte/wallfahrtsorte/schluesselau)