Erice

De geschiedenis van Erice heeft zijn wortels in de legende die wil dat de stad nu gesticht is door Aeneas, nu door Eraclea of gewoon door Erice, koning van de Elimi. Zeker in de oudheid stond Erice bekend om zijn tempel waar de Feniciërs Astarte aanbaden, de Grieken Aphrodite en de Romeinen Venus. Mount Eryx diende als referentiepunt voor zeevaarders waarvan Venus al snel de beschermer werd. 'S Nachts diende een groot vuur in het heilige gebied als vuurtoren. De Feniciërs werden opgevolgd door de Syracusanen (4e eeuw voor Christus), de Hellenen (3e eeuw voor Christus), de Carthagers en tenslotte de Romeinen die de tempel in stand hielden door de stad te verlaten die na het jaar 1000 opnieuw verrees met de Normandische overheersing. In die tijd was er een dorp verbonden met een Normandisch kasteel met een brug, bewoond door christenen, maar het heette niet langer Erice, maar Monte San Giuliano, een naam die het tot 1936 behield.
Een bezoek aan Erice is altijd mooi, zowel in de warme en heldere zomerdagen, wanneer het licht de smalle straatjes overspoelt en prachtige uitzichten openen op de vallei en de zee, en in de winterdagen wanneer de wolken alles omhullen en de indruk wekken buiten te zijn van de stad. tijd en werkelijkheid. Het ingewikkelde labyrint van steegjes gekenmerkt door de prachtige vierkante bestrating, biedt onverwachte glimpen van de kerken en kloosters die hier meer dan zestig zijn. De middeleeuwse sfeer, de frisse lucht, de prachtige dennenbossen die het omringen, de rust die er heerst en het lokale vakmanschap maken het een van de favoriete bestemmingen voor toeristen.
Dicht bij de Porta di Trapani, een van de ingangen van de stad, ligt de prachtige Moederkerk die dateert uit de 14e eeuw en werd gebouwd met materiaal van de Tempel van Venus. Het is een vestingkerk bekroond met kantelen met een grote gotische portiek en een roosvenster dat de gevel en een interieur verlicht, in neogotische stijl.
Vlakbij, geïsoleerd aan de linkerkant, staat de klokkentoren, vroeger een uitkijktoren, met Ghibellijnse kantelen, schietgaten en prachtige glasramen in chiaramontano-stijl.
Het kasteel dateert uit de Normandische periode (XII eeuw), toen op dit voorgebergte de overblijfselen waren van de oude tempel gewijd aan Venus Ericina. De Noormannen bouwden een fort omringd door machtige muren en beschermd door zijn positie en door de meer geavanceerde Balio-torens, ooit verbonden met het kasteel door een ophaalbrug. Het defensieve karakter wordt nog steeds getuigd door het loodgietersgat boven de toegangsdeur verrijkt met het wapen van Karel V van Spanje en door een prachtige verticale raamstijlen.