Karchessee

Vanaf de Karches-See of Karches-Weiher met het Waldrasthaus Karches (wandelparkeerplaats) leidt de Goetheweg naar de Weißmainfelsen, de Weißmainquelle en de top van de Ochsenkopf. U kunt hier ook de natuurweg Weißmain naar het dalstation Bischofsgrün wandelen.

Prachtig meer met een restaurant om te stoppen aan de hoofdweg. 😀

Karchesweiher

De Karchesweiher is een kunstmatig aangelegd stuwmeer drie kilometer ten zuidoosten van de gemeente Bischofsgrün in het district Bayreuth (Noord-Beieren), aan de voet van de Ochsenkopf in het bos in het hoge dal van de Witte Main aan de B 303 / E 48. dankt zijn oorsprong aan de winning van ijzer mica en verwerking van erts in een hamermolen. Het meer wordt gevoed door de White Main.

verhaal
In 1706 bouwde hamermeester Johann Christoph Weller de Weißmain-hoogoven (Karches) met een bijbehorend appartement voor de smelterij. Hij verwerkte het ijzermica dat in de buurt voorkomt. In 1716 ging het eigendom over op zijn schoonzoon von Paschwitz, in 1720 op de hamerheren von Roth en in 1735 ging de oven naar beneden. Op 13 februari 1757 verkocht Roth het huis en eigendommen aan de knecht Johann Karches aan de Fröbershammer, er was toen al een "beschermende vijver" (te beschermen = dam). Later kwamen het huis en het reservoir in handen van de staat, die ze in 1841 weer verkocht; In 1857 kocht de staat het huis opnieuw, het diende als woning voor een staatsboswachter en werd in 1898 herbouwd. Het Waldhaus Karches en de Karchesweiher zijn sinds 1970 weer in particulier bezit. Vanaf 1660 werd de Karchesweiher gebruikt voor houtraften. Het kreeg zijn huidige omvang na de aanleg van de Fichtelgebirgsstraße die er direct langs loopt.

Bron: Wikipedia