Haus Laer

Haus Laer is een waterburcht in het zuidoosten van Bochum in de Schattbach-vallei bij Höfestraße 45. Het is een van de oudste adellijke residenties in het Ruhrgebied.

Al in 890 wordt de "villa Lahari", waarschijnlijk een gehucht of Meierhof, vermeld in de archieven van de abdij van Werden. In 1243 werd het pand voor het eerst genoemd als "domus Lare" toen graaf Adolf I von der Mark het landhuis als leengoed aan zijn volgeling Heinrich von Vittinghoven schonk. In 1374 wordt een kasteelhuis genoemd. De ridderstoel is sinds 1480 eigendom van de familie von Leithen; In 1895 werd het pand geërfd door de familie Frielinghaus.

Het hoofdgebouw met vakwerkmuren rust op een eiken paalfundering uit de 10e eeuw, die dateert van rond 940 en is daarmee het oudste bewaard gebleven deel van een seculier gebouw in Bochum. Het huis werd in zijn huidige vorm tegen het einde van de 15e eeuw gebouwd onder Dietrich von Leithe. Een deel van de gracht die vroeger het hele hoofdkasteel omringde, is bewaard gebleven. De voorburcht naar het noorden stamt voornamelijk uit de 18e eeuw. Het huis herbergt een indrukwekkende verzameling documenten, het Ruhrgebiedarchief van Haus Laer. Bij het complex hoort een opmerkelijke historische begraafplaats.

De familie Laer wordt gevoed door de Isabella-mijntunnel, die het gebied van de naburige, voormalige Opel Works I doorkruist. Deze tunnel en zijn ondergrondse zijrivieren kunnen (vanaf 2013) in de toekomst worden opgevuld als onderdeel van de upgrade van het fabrieksterrein voor later gebruik.

Bron:
de.wikipedia.org/wiki/Haus_Laer

Zie ook:
rittergut-haus-laer.de/baugeschichte.htm

een echte herenhuiskeuken