Tana dell'omo selvatico

Van de Apuaanse Excursies-website. Lokaal Buca dell'Omo Salvatico. Het is gelegen in de gemeente Stazzema, tien minuten van de berghut Del Freo, langs pad 128 naar Puntato en Col di Favilla, aan de linkerkant van het Canale delle Verghe. De ingang bevindt zich op 1150 meter, de diepte is 281 meter en de totale ontwikkeling is ongeveer 1400. De grot was al sinds mensenheugenis bekend bij de valleimensen en ze hadden er enge legendes over gemaakt. De eerste afdaling, van enkele tientallen meters, dateert uit 1912, een volgende in 1923 ging verder, maar pas in de periode 1929-1930 ging een expeditie van de GSF (Florentijnse speleologische groep) door de hele grot. De ingang is een imposante zinkput waarin een klein stroompje water dat van de Corchia afdaalt verloren gaat, de grot bestaat uit een reeks tunnels en putten. De naam is afgeleid van een zeer wijdverbreide figuur in de lokale folklore en in het algemeen in de wereld. Harig, monsterlijk, wild en grotbewoner, homo selvaticus is een mythe die met de mensheid is geboren: het is het voorouderlijke verleden dat niet kan worden vergeten. Er wordt enerzijds met heimwee naar wat verloren is gegaan en anderzijds met minachting en superioriteitsgevoel voor de beschaving die we denken te hebben verworven. Daarom wordt hij beschouwd met een mengeling van angst en bewondering en verwerft hij zelf zowel positieve als negatieve waarden in de collectieve verbeelding.
Volgens lokale legendes leerde hij herders hoe ze melk moesten gebruiken om kaas en ricotta te maken, maar ergerde hij zich aan hun verdere verzoeken als hij terugkeerde naar zijn grotten. Andere versies beschouwden hem echter als een gevaarlijk wezen dat zwierf door de bossen van waaruit hij naar buiten kwam om meisjes te ontvoeren en was toegewijd aan bloedige en heidense riten.

Karakteristieke grot waaraan de legende van de wilde man is verbonden, een stille plek ondergedompeld in een prachtig beukenbos