Torre di San Giovanni

Deze toren dateert uit de zeventiende eeuw en maakte deel uit van het dichte systeem van kustwachttorens van Sicilië die waren geplaatst om zich te verdedigen tegen Saraceense aanvallen. De structuur kijkt uit over de noordkant van de kust en eenmaal gecommuniceerd, alarm slaand door vuur, naar het oosten met de toren van Macari. De laatste was op zijn beurt verbonden met die van San Vito, waar het heiligdom zich vandaag bevindt; Het systeem van torens ging verder naar het oosten met de tonijnvisserij van Secco, Uzzo, Scopello, Guidaloca enzovoort tot aan het Palermitan-gebied. In het westen stond de toren van San Giovanni in verbinding met die van de tonijnvisserij van Bonagia, en ging vervolgens verder naar San Cusumano, Trapani (Torre di Ligny en Colombaia), Nubië, Marausa en San Teodoro, en ging zo verder met de torens van Marsalese om door te gaan langs de kust van het eiland.
Vanaf juli 2022 is de toegang vanaf de zuidkant geblokkeerd. De reden was het gevaar van vallende stenen en het breken van een oeverrand. Het is daarom onwaarschijnlijk dat het verbod binnen afzienbare tijd wordt opgeheven.