Torquay Pavilion

Het paviljoen werd gebouwd op een terrein dat gedeeltelijk bestond uit land dat op de zee was teruggewonnen, op een betonnen vlot waarop een raamwerk van stalen rongen en liggers was opgetrokken. Henry Augustus Garrett, stadsingenieur van Torbay legde de Princess Gardens, de Terrace Walk, Pier Pavilion en Torquay Pavilion aan: het werk duurde van 1890-1930. De architect van het paviljoen was Edward Rogers, winnaar van een wedstrijd in 1896, die samen met HC Goss de definitieve plannen opstelde, die in 1903 werden goedgekeurd. Wegens het overlijden van Rogers begon de bouw pas in 1911, nadat het werk was overgenomen door Garrett. Door de tegenoverliggende tegels, in Doulton's Carrara geëmailleerd steengoed, leek het paviljoen op een wit paleis. De indrukwekkende centrale met koper bedekte koepel was bekroond met een levensgrote figuur van Britannia. Twee kleinere koepels aan weerszijden van de ingang werden bekroond door koperen figuren van Mercurius. Fijn gietijzer in Art Nouveau-stijl omzoomd de trappen naar het promenadedek en de achthoekige muziektenten of tuinhuizen. Andere buitenversieringen waren bloemen, urnen met daarop ananassen, rollen, enz. Geopend in 1912, was er een foyer en auditorium met lounges en een café, allemaal met eikenhouten panelen en elegant gepleisterd. Er was een gebogen balkon, glas-in-lood en gepotte palmen, met een openluchtpromenade en een theetuin. Er werd een Gemeentelijk Orkest opgericht. In de jaren zeventig werd sloop voorgesteld, maar het gebouw werd in 1973 op de monumentenlijst geplaatst. Het sloot in 1976, toen het werd verhuurd aan Rank en het interieur werd vernietigd bij aanpassingen voor verschillende soorten amusement, waaronder later schaatsen. Meest recentelijk is het gebruikt als een winkelgalerij, die in 2013 werd gesloten. In 2016 werd een stedenbouwkundige vergunning verleend om het voormalige paviljoen om te vormen tot een hotelfoyer en de bouw van een aangrenzend hotel.

Heel Victoriaans. Een prachtig gebouw