Cabo Fisterra

Het punt is een klif die oprijst van de gevreesde eilandjes O Petonciño en A Centola naar de berg O Facho (242 m) waar het lijkt alsof de Ara Solis uit de oudheid werd gebruikt om zonneriten te vieren. Traditioneel wordt het beschouwd als het meest westelijke punt van het continent, hoewel het in werkelijkheid niet overeenkomt met een dergelijke titel. Tot hier gaat de Camino de Santiago verder voor de pelgrims die volgens de traditie hun kleren aan de kust verbranden en aan hun terugkeer naar huis beginnen.

Finisterre komt van het Latijnse "finis terrae" - wat "einde van de aarde" betekent. Legenden en sagen omringen deze mystieke plek. Voor mensen in de oudheid en in de middeleeuwen eindigde niet alleen de bekende wereld op deze landtong, maar Kaap Finisterre is ook het onofficiële eindpunt van de Jacobsweg. Veel van degenen die de zon in de Atlantische Oceaan zien zinken, hebben soms honderden kilometers gelopen - de sfeer onder de pelgrims is navenant uniek. De Kelten en Romeinen bouwden al zonnealtaren op deze woest ruige kaap, vandaag vind je er een ruim vuurtorengebouw en de wegwijzer die kilometer nul markeert op de Camino de Santiago aan het einde van de landtong.

Hier, net voor de vuurtoren, eindigt de verlengde Jacobsweg "Camino a Fisterra". Verder naar beneden is een open haard waar de pelgrims hun pelgrimskleding volgens de gewoonte kunnen verbranden.
Helaas ontkom je hier niet aan de luidruchtige bustoeristen. Het uitkijkpunt verderop op de berg is mooier en eenzamer.