Bardowick: Die Windmühle

Super goed werkende molen met een binneninspectie tijdens bedrijf.

In 1813 bouwde de molenaar Johann Friedrich Meyer een Nederlandse windmolen aan de westelijke rand van Bardowick nadat herhaalde vergunningaanvragen in de 17e en 18e eeuw niet succesvol waren vanwege het verzet van Lüneburg. De oude windmolen is nog steeds in commercieel gebruik en kan 300 ton per jaar verwerken. Een groen warenhuis met een natuurvoedingswinkel is de tweede economische pijler van het bedrijf. Nadat de molen sinds de jaren 50 vleugelloos was geweest en een puntdak had, kon hij in 1994/95 met steun van de plaatselijke molenvereniging zijn oude uiterlijk terugkrijgen door een uitgebreide restauratie.
Tegenwoordig drijft de nieuwe vleugelmolen een jachtgeweer aan, een generator van 20 KW zet de windenergie om in elektrische stroom, die wordt gebruikt om de elektromotoren van de andere slijpmachines aan te drijven. De wieken van de molen zijn van bijzonder technisch belang. De zogenaamde Ten-Have-vleugels met Fokwieken en Remklappen zijn een Nederlandse variant van de bekende Ventikanten-vleugels die de Duitse vliegeniersmajoor Bilau in de jaren twintig uitvond. De technische volwassenheid van dit vleugelconcept geeft de Bardowicker windmolen een hoge windopbrengst en betrouwbare vleugelcontrole. De draaiende vleugels van de oude molen met de massieve torens van de kathedraal van Bardowick op de achtergrond vormen een onvergelijkbaar gezicht vanaf Bundesstraße 4.Er is ook een boerderijwinkel en het molencafé.Bron:
niedersaechsische-muehlenstrasse.de/index.php?id=32

Mühlencafe is altijd een pauze waard. Geopend vanaf 14.00 uur Onze reis ging verder naar Scharnebeck (scheepslift). Ga verder langs het kanaal naar Artlenburg en terug langs de Elbe.