Ruine der ehem. Munitionsfabrik

De fabrieken werden gebouwd ten zuiden van de Peterhof Inn in Margarethenholz in het gemeentelijke bos van Mühlhausen op 22,5 hectare grond die de stad op 22 juni 1934 had gekocht met geld van het Reichswehr-ministerie. De fabriek bestond uit meerdere gelijkvloerse gebouwen met kelders en beplante platte daken en was omgeven door een 2,5 m hoge betonnen muur. Het grootste deel van het systeem bestond uit drie skeletconstructies van gewapend beton: de twee dubbelhoekige, ca. 300 m × 25 m grote productiehallen en een administratief gebouw ertussen, waar ook een test- en acceptatiepunt was voor de Leger Wapens Bureau. Een asfaltweg en een aftakking van de Mühlhausen-tram leidden naar de fabrieksingang.Gerätebau GmbH, Diedorfer Stieg 1, vervaardigde precisie-instrumenten en ontstekers. Aanvankelijk werden lokale geschoolde arbeiders in dienst genomen en later voornamelijk Oekraïense en Poolse buitenlandse arbeiders of “Oosterse arbeiders” evenals Joodse dwangarbeiders uit Polen en Hongarije. Deze werden toegewezen door het concentratiekamp Buchenwald en gehuisvest in het subkamp "Martha II", een kazerne-nederzetting ongeveer 1,5 km naar het oosten aan de rand van het bos. De kazerne huisvestte ook de buitenlandse arbeiders en de SS-bewakers en staat vandaag de dag nog steeds bekend als B-kampen onder de Mühlhausen-bevolking. Na het einde van de oorlog waren daar ongeveer 1.700 soldaten van het Sovjetleger (GSSD uit 1954) gestationeerd.Op bevel van de Sovjet-majoor Korolev werden de fabrieken in 1947 opgeblazen. Ruïnes en puin van het gebouw en de omringende muur zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven onder het ontstane aspioniersbos. Ook een paardenkastanjelaan midden in het gemengde beukenbos en oude stoepranden langs de oprit herinneren aan het werk. De gewapende betonnen platen van de privacymuur werden gebruikt als vloerplaten voor het strandbassin van het openluchtzwembad Mühlhausen aan de Schwanenteich.
(WIKIPEDIA)