Quedlinburg: Stiftskirche St.Servatius

Het eerste gebouw werd vóór 936 gebouwd als kapel van een kasteelcomplex, voor wiens hoofdaltaar koning Heinrich I werd begraven. Toen het kasteelcomplex werd omgebouwd tot het in 936 gestichte vrouwenklooster, werd het kerkgebouw vervangen door het grotere 2e gebouw. Hierin werd de zogenaamde Confessio van Sint Servaas ingebouwd, maar al snel weer ingevuld. Het werd pas in de 19e eeuw ontdekt in de vorm die het vandaag in de crypte kan zien. Onder de regering van abdis Mathilde werd een ander nieuw gebouw (gebouw III) gebouwd dat in 997 in een eerste fase van de bouw zou kunnen worden voltooid. Vanuit de zuidelijke zijbeuk van de crypte leidt een trap nu naar de zogenaamde St. Nicolai in Vinculis-padkapel. Het is waarschijnlijk voor 997 gebouwd. Bij de twee kolommen met hun sterk vereenvoudigde en verkleinde "Ionische" kapitelen zijn de sterk aflopende gevechtsblokken groter dan de kapitelen. In 1021 werd de derde kerk ingewijd op 24 september 1021 in aanwezigheid van keizer Heinrich II. Dit gebouw werd in 1070 door brand verwoest. De bouw van vandaag begon kort na een brand in 1070.

De crypte is de begraafplaats van koning Heinrich I en zijn vrouw Mathilde, wiens botten daar tot op de dag van vandaag liggen. Op het plafond van de crypte bevinden zich overblijfselen van Secco-schilderijen met bijbelse motieven, en aan de muren bevinden zich een aantal grafstenen van voormalige abdissen. Een uitgebreide renovatie in de jaren 2002-2009 zorgde voor de waardevolle plafondschildering, terwijl voor het eerst uitgebreide verlichting werd geïntegreerd.

Koppeling:
de.wikipedia.org/wiki/Stiftskirche_St._Servatius_%28Quedlinburg%29

De Quedlinburg-collegiale kerk van St. Servatius is een van de belangrijkste romaanse gebouwen. De basiliek met plat dak, ingewijd in 1129, had al drie eerdere gebouwen. Koning Heinrich werd hier in 936 begraven. Het monumentale zandstenen gebouw vertoont sterke Lombardische invloeden zowel in de gevel als in de ornamentiek van het interieur. De gotische vormen van het koor, gebouwd rond 1320 boven de crypte, zijn alleen van buitenaf zichtbaar. Binnen probeert een apsismuur uit 1938 de algehele romaanse indruk te herstellen. Het paar torens werd gebouwd tijdens restauratiewerkzaamheden onder Ferdinand von Quast in de 19e eeuw. Na te zijn beschadigd door Amerikaans artillerievuur in 1945, kregen de torenhelmen de huidige platte tentdaken. Het interieur is gestructureerd door pilaren en kolommen (Nedersaksen kolomwisseling). Ze scheiden de hoofd- en zijgangen. In het westen begrenst de zogenaamde Kaiserloge de heilige ruimte. In het oosten leidt een trap naar het hoogkoor en naar de schatkamers, waarin de beroemde kathedraalschat te zien is. Onder het koor bevindt zich de crypte met de graven van het eerste Duitse koningspaar.

Bron: quedlinburg.de/de/stiftskirche/stiftskirche-st-servatii.html

Deze kerk, de collegiale kerk van St. Servatius in Quedlinburg, is gewijd aan St. Servatius. Exacte biografische gegevens over zijn persoon zijn niet bekend, hij zou in het begin van de 4e eeuw in Armenië zijn geboren en omstreeks 384 in Maastricht, Nederland, zijn overleden. Waarschijnlijk werd hij in 340 bisschop van Tongeren.
In de volksvroomheid is Servatius vooral bekend als een van de drie zogenaamde "ijsheiligen", samen met Pankratius en Bonifatius (in sommige gebieden aangevuld met "Koude Sophie" een dag later). De feestdag van Sint Servaas in de heiligenkalender is 13 mei.