Ermita de la Salut

Een hermitage uit de 9e eeuw, gerenoveerd in de 11e eeuw, is echt mooi, in een gezellige omgeving in een nette en rustige ruimte, ideaal om doordeweeks naar boven te gaan en er een tijdje uit te rusten.

Een hele mooie bestemming.

De hermitage is sinds het einde van de jaren tachtig gedocumenteerd. IX waar in een perkament uit het kapittelarchief van het hoofdkwartier van Barcelona de huidige kluis wordt vermeld onder de naam "parróquia de Santa Madrona". In de 14e eeuw veranderde de toewijding echter in Sant Pere en is momenteel gewijd aan Onze Lieve Vrouw van Volksgezondheid.

Het is een eenvoudige constructie, met zeer weinig decoratie, maar in een uitstekende staat van bewaring. Het gebouw was aanvankelijk een enkel schip, met een mogelijke vierhoekige kop en een houten dak uit de jaren vijftig. X. In een uitbreiding op de s. In de 11e eeuw werd een drievoudig hoofd met een halfronde apsis en twee apsidiolen aan de zijkanten, een tongewelf met gefascineerde bogen toegevoegd en werd het schip vergroot, langer en mogelijk hoger.

Aan de buitenkant zijn de steunberen zichtbaar. Aan de voeten bevindt zich een interessant dubbel raam met een kapiteel van acanthusbladeren op een kleine zuil, waarvan er weinig bewaard zijn gebleven in de preromaanse architectuur. De centrale apsis heeft Lombardische bogen en pilasters die typerend zijn voor de Catalaanse romaanse architectuur. Daarnaast is de centrale deur, eveneens gebouwd in de jaren 80. XI, presenteert een portiekdeur versierd met een halve puntboog gegraveerd op de muur die vandaag een timpaan zonder versiering genereert.