Convento di San Francesco a Fiesole e vista su Firenze

Een van de weinige heiligen die ook buiten het christendom hoog gewaardeerd wordt, is San Francesco, in Duitstalige landen bekend als Franciscus van Assisi. Franciscus werd geboren in Assisi in 1181/82 en stierf in 1226. Als zoon van rijke ouders was hij in zijn jeugd meer een levensgenieter, maar wendde zich later tot Christus. In het halfverwoeste kerkje van San Damiano, gelegen op de heuvel buiten de stadsmuren van Assisi, was hij op een dag aan het bidden en hoorde hij de stem van Christus van het kruis komen, die hem opriep “zijn kerk te herbouwen”. Aanvankelijk nam hij dit verzoek letterlijk en restaureerde hij het kerkgebouw, later besefte hij dat het hier vooral ging om de kerk als gemeenschap van gelovigen.
Franciscus werd een rolmodel voor veel mensen, zij sloten zich bij hem aan en de “Orde van de Minderbroeders” (Ordo Fratrum Minorum) van Franciscus van Assisi werd gecreëerd. Tegenwoordig zijn er drie mannelijke takken in de brede Franciscaanse religieuze familie: de Franciscanen, de Minorieten en de Kapucijnen; evenals twee vrouwelijke: de Zusters Franciscanessen en de Clarissen. Daarnaast is er de “Derde” of “Seculiere” Orde, waar vrouwen en mannen zich bij kunnen aansluiten die de klassieke religieuze geloften (armoede, kuisheid en gehoorzaamheid) niet afleggen en in hun gezin en hun beroep blijven leven.

Eenvoudige kerk, die Hermann Hesse al inspireerde.

Vanaf het plein in Fiesole bereik je na een korte, steile klim het klooster van San Franciso. Vanaf het terras heb je een adembenemend uitzicht over Florence. Bijzonder mooi: de zonsondergang boven de stad.

Hermann Hesse noemde deze plek ook als zijn favoriete plek in zijn dagboekaantekeningen.

Het kloostercomplex geeft inzicht in de Spartaanse levenswijze van de Franciscaner monniken destijds.