Kasteel d'Ursel

Wie vandaag naar dat kasteel kijkt, heeft de indruk dat het in één keer werd ontworpen en gebouwd. In werkelijkheid is dit het resultaat van vier eeuwen bouwen, verbouwen en aan- passen. Gespreid over meer dan tweehonderd jaar onderging het relatief bescheiden stenen huis uit 1535 een transformatie tot een elegant 18de-eeuwse paleis.
Het uitzicht danken we aan de Frans-Italiaanse architect Giovanni Niccolò Servandoni. Hij verdiende zijn sporen ook als decorbouwer in het theater en dat is te zien aan de aanpassingen die hij tussen 1761 en 1765 liet uitvoeren aan het kasteel. Hij liet het hele gebouw bepleisteren en geel schilderen. De witte luiken zorgen voor evenwicht en symmetrie, zelfs al zitten er achter sommige luiken helemaal geen ramen. De voorgevel verhoogde hij met een scherm- gevel (inclusief zes paar valse luiken) en de torens kregen een klassieke balustrade.
(Uit de brochure "Op stap met de hertog")

Het buitengoed in Hingene kwam in 1608 in het bezit van Conrad Schetz, die het liet uitbouwen tot een zomerverblijf. In 1761-1765 liet diens achterkleinzoon, intussen hertog Karel van Ursel van het Huis Ursel, het kasteel verbouwen door Giovanni Niccolò Servandoni tot zijn huidige neoclassicistische vorm[1]. Het kasteel was gedurende meer dan 350 jaar het buitenverblijf van de hertog van Ursel en zijn familie. Vanaf 1973 bleef het kasteel onbewoond. Het werd in 1994 aangekocht door de provincie Antwerpen, die het restaureerde. Het heeft een groot park en een jachtpaviljoen aan de Schelde. Het staat open voor het publiek.Bron: Wikipedia.

Mooi Hof van Plaisance. Groot park waar je tot rust kan komen. Kinderen hebben ruimte in het speelbos