Lisberg

Kasteel Lisberg is een van de oudste kasteelcomplexen in het Steigerwald en werd voor het eerst genoemd in een document uit het jaar 820. Als Gaugrafenburg van de Babenbergs diende het de beveiliging van de Volkfeldgau. Als leengoed van de katholieke prins-bisschoppen van Würzburg en tegelijkertijd van de protestantse marktgraven van Ansbach, werd het nooit vernietigd. De sluwe Lisbergers die tussen deze twee stoelen zaten, zouden in tijden van nood verhuizen naar de stoel die het goedkoopst was. Dit was de enige manier waarop kasteel Lisberg als enige van de 32 kastelen in het Steigerwald alle oorlogen zonder schade heeft overleefd. Het oudste gebouw van het kasteel is de romaanse donjon met zijn donkere hofgevangenis. De binnenste kasteelpoort is ook romaans. De aangrenzende vrouwenopvang is gotisch, terwijl het uiterlijk van de Palas Renaissance-stijl van rond 1600 is. De mooiste kamers zijn de enorme kasteelkeuken en de ridderzaal, die Otto Philipp von Münster in 1776 opnieuw had ontworpen. De afgelopen elf eeuwen hebben hier de Frankische adellijke families von Thünfeld, von Giech, von Aschhausen, von Milz en vele anderen gewoond. Waarschijnlijk de belangrijkste heren van kasteel Lisberg waren de baronnen van Münster. De laatste adellijke eigenaren waren de prinsen van Castell, in 1968 kwam het kasteel in particulier bezit. Bron: bamberg.info

Lisberg is een gemeente in het district Bamberg. Het gelijknamige kasteel is een van de oudste bewaard gebleven kastelen in Franken; het is al in de 8e / 9e Eeuw genoemd. De donjon gebouwd met breukstenen (Fig.: 8) dateert uit de 12e eeuw - hoewel het mansardedak uit een latere periode stamt. In de 16e en 17e eeuw vonden belangrijke renovaties en uitbreidingen plaats. Eeuw en zelfs later.
De voorburcht (afb.: 7) is sinds 1976 eigendom van de Laufer-wijnmakerij; Hans Fischer, jarenlang de verdienstelijke eigenaar van het hoofdkasteel, is onlangs overleden.
De joodse begraafplaats (afb.: 2) wordt voor het eerst genoemd in 1739; In 1939 werd hij ontheiligd; vandaag kan het niet meer worden betreden - beschermd door een haag en muur.
(Bronnen: Georg Dehio, Handbuch der deutschen Kunstdenkmäler, München 1979, zie v. “Lisberg”; Wikipedia zie v. “Lisberg”)

De originele rondleiding is te vinden op het volgende adres:
komoot.de/tour/11432804