Dunsthöhle

De dampgrot bevindt zich op de plaats van een voormalige steengroeve waarin rode zandsteen werd gewonnen. Toen de steengroevearbeiders een bepaalde diepte bereikten, merkten ze een "waas" op waardoor ze flauwvielen.

In de kuil werden herhaaldelijk dode vogels en andere dieren gevonden. Toen de Pyrmont-fonteindokter Dr. Johann Philipp Seip kwam in 1712 naar Pyrmont, hij onderzocht deze verschijningen. Hij kwam tot de conclusie dat het een zwavelnevel was, aangezien kooldioxide toen nog niet bekend was.

Met goedkeuring van prins Friedrich Anton Ulrich zu Waldeck en Pyrmont liet hij in 1720 "een stenen gewelf over de dampende put bouwen en een klein gewelf eroverheen om een droog lasbad op te zetten.

Het vreemde gedrag van het CO2-gas heeft tot op de dag van vandaag indruk gemaakt op bezoekers van Seip.

Het is anderhalf keer zwaarder dan lucht, dus het blijft in de put en reageert vooral op de luchttemperatuur en de luchtdruk. Je krijgt een gevoel van warmte in het CO2-gas. De temperatuur van het gas in de dampgrot is aanzienlijk koeler in de zomer wanneer de luchttemperaturen hoog zijn. In de winter is het precies andersom.

De verklaring van dit fenomeen is de bloedcirculatie-bevorderende werking van het gas.

Het gebouw boven de dampgrot en de conciërgewoning zijn in 2000 vernieuwd en het park is opnieuw ingericht.
Bron (regi-on.de/kultur-freizeit/freizeit-erammlung/sehenswuerdheiten/62.htm)

De dampgrot moet zeker bezocht worden - het laatste natuurspektakel in zijn soort in Europa.Alleen mogelijk met een rondleiding, de prijs is 1,50 euro voor volwassenen.Absoluut interessant, geweldige tour met geweldige uitleg.
Meer wordt niet onthuld, waardoor het wow-effect groter is!

De nevelgrot in Bad Pyrmont is een stenen grot waaruit koolstofdioxide stroomt. Nadat de Hundsgrotte bij Napels na de Tweede Wereldoorlog werd dichtgemetseld, is het de enige grot van deze soort in Europa.
Aan het begin van de 18e eeuw merkten arbeiders dat er gas uit de steengroeve ontsnapte. Als ze in de buurt van de gaslekken kwamen, zouden ze na een tijdje flauwvallen. Als het flink regende, steeg het koolzuur in de vorm van bellen uit het regenwater op. Dode vogels en andere dode dieren werden vaak gevonden in de buurt van de gasbronnen. In 1712 kwam de fonteindokter Johann Philipp Seip naar Pyrmont om dit natuurfenomeen tot op de bodem uit te zoeken. Vanwege de verstikkende eigenschappen van het gas nam Seip aanvankelijk aan dat het gas zwavelgas was.
Bron: de.wikipedia.org/wiki/Dunsth%C3%B6hle