Hermannswald

Het Hermannswälder-Hof ligt op ca. 440 m boven zeeniveau. onder de zuidelijke bergkam van Mooskopf (873m) naar Brandeckkopf (690m).

Met een afstand van ongeveer 6,5 km tot het centrum van Durbach was de boerderij bijna vier eeuwen afhankelijk van zelfvoorziening. Tot in de jaren 50 werd op een oppervlakte van ca. 41,3 hectare land- en bosbouw voornamelijk bedreven. Van de 19e tot het begin van de 20e eeuw verbouwde de boerderij ook verschillende soorten wijn, voornamelijk voor eigen consumptie.

In de eerste jaren van vestiging werd de boerderij waarschijnlijk op de destijds gebruikelijke manier beheerd, dwz het bos werd gekapt en de velden die "hergebruikt" werden, werden beplant met graan, bonen, fruit en waarschijnlijk vanaf begin 1800 op de vroegst met aardappelen.

Vanwege de extreem steile hellingen is het beheer van de hele boerderij tot op de dag van vandaag erg moeilijk. De landbouw is daarom de afgelopen decennia steeds meer teruggedrongen en in 2008 werd de veehouderij volledig opgegeven.

De oorspronkelijke maalmolen in Hermannswaldbächle werd omstreeks 1930 omgebouwd om elektriciteit op te wekken. De aansluiting op de energievoorziening van EW-Mittelbadens vond pas in 1959 plaats.
De boerderij wordt sinds 2011 parttime gerund. In 1768 werd de boerderij voor het eerst genoemd onder de familienaam Bürg (Bürck). Er kan echter worden aangenomen dat er al een boerderij was. De familie Huber is sinds 1812 eigenaar van de boerderij. Met de huidige eigenaar Simone Huber is de boerderij inmiddels in de zevende generatie.
Het huidige huis met een economisch gedeelte is in 1965 gebouwd op de plaats van het blokhut uit de 18e eeuw. Het Leibgedinghaus aan de andere kant van de vallei vanaf de binnenplaats werd gebouwd in 1907.

Bouwjaar: 1965
Grootte: 41,5 hectare
Branches: bosbouw / kerstbomen, fruitteelt / distilleerderij, vakantiehuizen
Dieren: schapen en kleine dieren

Een heel dierbare familie die de vakantieappartementen verhuurde waarin we op vakantie mochten, heel eenzaam

De Hermannswalderhof. Voor mij persoonlijk de mooiste van de tour. We maakten gebruik van het rijke aanbod om hier onze lunchpauze door te brengen. Naast de gebruikelijke schnaps, bier en likeur was er ook picolos van Durbacher mousserende wijn en wijnspritzer - plus rookworst.