Herdenkingsplaats van de Holzappelmijn

Lood, zink, zilver en erts werden in 1587 gewonnen in de Holzappel Leopoldine-Louise-mijn.
De Holzappelmijn was een ondergrondse mijn met tunnels.
In 1844 liet aartshertog Stephan, de toenmalige mijneigenaar, de eerste machineschacht, de Stephansschacht, bouwen.
In de Adelheidstollen en Wilhelmstollen werden smalspoorrails voor wagens aangelegd.
In 1853 kreeg de Stefanschacht een stoommachine.
In 1853 werden de mijn- en smeltfaciliteiten in het gebied rond Holzappel de Silber- und Bleibergwerksgesellschaft AG. Deze bouwde een tweede machineas als centrale as. In 1859 werd kasteel Laurenburg een mijnadministratiefaciliteit.
In 1866 werd in Laurenburg een efficiënte ertsverwerkingsfabriek gebouwd, van waaruit de Lahntal-spoorlijn, die al vier jaar actief was, de ertsen naar Bad Ems vervoerde om te smelten.
In 1873 werd het erts van de Stefan- en Mittelschacht naar de Adelheid-pekel gehesen en met behulp van mijnpaarden aan het licht gebracht.
In 1904 werd het erts via een vrachtwagenkabelbaan naar de ertsverwerkings- en winningsinstallatie vervoerd.
In 1909 werd op de 16e ondergrondse verdieping (ca. 715 meter diep) een ketelhuis gebouwd voor een compoundmachine met een vermogen van 440 kW, die aangedreven door stoom het grondwater via leidingen vanuit de schachten in de vijvers en het Hertameer pompte. .
De Holzappel-mijn, gefuseerd onder Stolberger Zink AG, werd in 1930 gesloten en 550 mijnwerkers werden ontslagen

Wegwijzer Hauserhofquelle

Perfect voor kinderen groot en klein die graag in de trein spelen.