Schwarzes Kreuz

De legende gaat als volgt: Er woedde eens een verwoestende brand in het bos, die op dit punt tot stilstand kwam. Deze plaats was gemarkeerd met een kruis dat op een dwarsbalk was geschroeid. Vandaar de naam "Black Cross" is afgeleid.Het "Zwarte Kruis" speelde later een belangrijke rol als ontmoetingsplaats voor de Haberer. Het geheime genootschap Haberer ontstond rond 1700 toen het Beierse volk tijdens de Spaanse Successieoorlog vreselijk leed onder de keizerlijk-Oostenrijkse bezetters. De vijandelijke huursoldaten vertrapten wet en orde met hun voeten, zodat de onderdrukte mensen hun eigen recht spraken door de schuldigen in de Haberfeld-ritten aan de kaak te stellen met beschuldigingen, lasterlijke en spottende verzen en een strafrechtbank met helse herrie. Om niet herkend te worden, maskeerden de Haberers zich zwart en kleurden hun gezichten met roet. In hun gelederen was er onbreekbare loyaliteit en geheimhouding. De Haberer ontmoetten elkaar op 30/31 voor de laatste Haberfeld drift. Oktober 1886 hier bij het zwarte kruis. Daarna werd de organisatie verboden.De bolwerken van de "Habererunwesens" waren het Beierse Oberland - vooral het gebied rond Tölz, Tegernsee, Miesbach, helemaal tot aan Rosenheim. Het beleefde zijn hoogtijdagen in de tweede helft van de 19e eeuw. De Haberer waren meestal boeren, ambachtslieden en gezellen van beroep. Haberer waren vaak stropers in hun "zijlijn". Er was strikte discipline in de gelederen van de familie Haberer. Net als bij de maffia of de Camorra waren loyaliteit aan de 'beschermheer' en geheimhouding de hoogste prioriteit van de samenzweerderige onderwereld of beter de ondergroeivereniging. Het breken van de Haberer eed werd bestraft met de dood.Nou, goede oude tijd, ik weet het niet ... de beschuldigde van een Haber-rechtbank mocht zich niet verdedigen en vooral wat betreft moreel wangedrag, zouden er een aantal gruwelijke dingen zijn gebeurd onder het mom van gerechtigheid van het volk .

Herinnert aan de goede oude tijd in Beieren