LWL-Museum für Naturkunde

Het gebied behoort al tot het Noord-Duitse laagland, in het grensgebied tot de zogenaamde "Ibbenbürener Karbonscholle". Hier is sprake van een brede geologische verzakkingszone met nauwelijks gevouwen zand- en kleistenen, maar ook conglomeraten en kolenlagen van de koolstof in de diepe ondergrond. Daarboven liggen lagen kalksteen, mergel en dolomiet uit de Zechstein. De basis voor de vorming van de zinkgaten in het gebied worden gevormd door enkele meters anhydrietlagen en steenzoutbanken, vooral in de lagere horizondelen van de bijzondere mergel van Münder. Deze zijn op hun beurt ter plaatse bedekt met 30 tot 80 m dikke Quaternaire zandlagen met organogene afzettingen. Afb. 1: Opeenvolging van dichtslibbing en drijvende bladzone in de '' Heilige Zee '' NSG (Foto: R. Pott 1990)De zouten worden opgelost en uitgewassen door het grondwater. Onder de grond ontstaan grote holtes, en wanneer de deklaag de druk van de Pleistocene zandlagen niet meer kan weerstaan, stort deze in en het zand stroomt

lwl-naturkundemuseum-muenster.de/de/heiliges-meer

Er zijn toiletten die gebruikt kunnen worden (waren niet op slot).