Kloster Großcomburg

Het klooster torent indrukwekkend uit op een heuvelrug hoog boven het Kochertal. Zo heb je een onvergetelijk uitzicht van bovenaf. Het kloostercomplex is vrij toegankelijk. Daarnaast kan je met een rondleiding voor 5 euro de kapittelkerk van Sint-Nicolaas bezoeken. Dan kun je je in het kleine café sterken voor de verdere reis.

Meer informatie over het klooster vindt u op kloster-grosscomburg.de.

Rond 1078 stichtten de graven van Comburg-Rothenburg een benedictijnenklooster onder het beheer van het bisdom Würzburg op de plaats van hun kasteel, dat een van de oprichters, graaf Burkhard, als monnik betrad. De eerste monniken kwamen uit Brauweiler in het Rijnland, maar tussen 1086 en 1088 werd een monnik uit Hirsau tot abt benoemd, zodat Comburg vanaf dat moment een van de kloosters van de Hirsau-hervorming was. Naast de graaffamilie steunden ook hun familieleden en buren het establishment. De Mainz Ministeriale Wignand schonk zulke grote landgoederen aan het klooster dat hij als een andere kloosterdonor werd beschouwd.

Na een bloeitijd die ook in tal van gebouwen te zien is, verviel het klooster in de 13e eeuw, wat leidde tot een economische ineenstorting in 1326. Er waren ook interne spanningen en geschillen tussen de abt en het klooster over het gebruik van het kloostergoed. In de tweede helft van de 14e eeuw verbeterde de situatie weer. Het economisch herstel ging hand in hand met een versoepeling van de regels van de orde.
Het beschermende baljuwschap was bij de stichtende familie totdat ze uitstierven, in 1138 in handen van de Staufer vielen en in 1254 door de Limpurg-tavernes werden opgeëist; Het klooster kon deze claim echter weerstaan en bleef onder het koninklijk baljuwschap, dat Ludwig de Beier in 1318/1319 overdroeg aan de keizerlijke stad Schwäbisch Hall. In 1484 viel het baljuwschap als keizerlijk leengoed aan de bisschop van Würzburg, die de Limpurg-tavernes als ondergouverneurs aanstelde.
Bron: Wikipedia